සමන් දෙවොල යලි ඉදිවේ

 
                                  
                          වර්ශ 1505 දී කොළොම් තොටට යහපත්වූ ලොරැසෝ ද අල්මේදාගේ පිරිස ලංකාව පිළිබඳ ආශාව වැඩෙත්ම ලංකාවේ පාලනය අත්පත් කර ගැනීමට සැලසුම් සදන්නට විය.දොන් ජුවන් ධර්මපාල කුමරු බෞතීස්ම කරවා සිංහාසනාරූඪ කල පෘතුගීසීන් රූකඩයක් ලෙස ධර්මපාල කුමරු තම අභිමතයන් ලෙස හසුරුවමින් ක්‍රමයෙන් රටේ මධ්‍ය ප්‍රදේශ ආක්‍රමණය කරන්නට සැරසුනි.සීතාවක රජකම්කළ සීතාවක රාජසිංහ රජු මිය යෑම සමගම ක්‍රි ව.1618දී පෘතුගීසීන් සමන් දෙවියන්ගේ අඩවිය ඇතුළුව මුළුමහත් සපරගමුවම යටත්කරගැනීමට සමත් විය.පෘතුගීසීන්ගෙන් සපරගමුවට හා මහ සමන් දේවාලයට අනතුරක් වන බව කළින්ම දැනුනු නිසාදෝ සීතාවක රාජසිංහ රජු බලංගොඩ බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයක් ඉදිකරවා යම් හෙයකින් සමන් දේවාලයට ආක්‍රමණයක් එල්ල වුවහොත් සමන් දේව ආභරණ සපරගමු මහ සමන් දේවාලයේ සිට බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයට වැඩමවිය යුතු බවට අඥාවක් නිකුත්කර තිබින.රාජ සම්මත නීතිය පිළිපදින ලද රාජකාරි නිළයන් ආක්‍රමණය දැනගත් වහාම දේවාලයේ වැඩ සිටි සමන් දේවාභරණ සහ දේව ප්‍රථිමාවත් තවත් වටිනා වස්තුවත් බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයට වඩමවන ලදුව පෘතුගීසීන් සපරගමු මහ සමන් දේවාලය හා සමන් වෙහෙර කඩා විනාශකරන ලදී.එම කොටස් දේවාලය අසලින් ගලා බසින කළු ගඟට විසිකර ඇති අතර ගඟේ ජල මට්ටම අඩු වූවිට මතකයක් පමණක් යළි සිහියට නංවමින් නැවතත් එම නටඹුන් කොටස් දෘශ්‍යමානවේ
                            පෘතුගීසි ජාතිකයින් තම ගෘහ නිර්මාණ ලක්ෂණ පෙන්නුම් කරමින් දේවාල භූමියේ  පල්ලියක්,හමුදා කඳවුරක්,ලැගුම්ගෙවල් ඇතුළුව බලකොටුවක් නිර්මාණය කරගත්හ.සපරගමුවේ පන්සල්වල සිටි භික්ෂූන් වහන්සේලා පෘතුගීසි හිරිහැර තවත් ඉවසාගත නොහැකිවූ විට තම ශිෂ්‍ය සාමණේරයන් වහන්සේලා සමග පිටපළාත්වල පන්සල්වලට සංක්‍රමණය විය.ආර්ථිකයද පරිහානියට පත්විය.මෙකළ මල්වාන හා සපරගමුව පාලනය කරන ලද්දේ “දොන් ජෙරනිමෝද අසවේදු“ නැමති සෙන්පතියෙකු විසිනි.හෙතෙම ඉවක් බවක් නොමැතිව මිනිසුන් මරමින් දේපළ මංකොල්ලකෑ බව ඉතිහාසගත වාර්ථාවල සඳහන් වේ.තමන්ගේ සෑම සියළුදේටම පිහිට පතන්නට යන මහ සමන් දේවාලය පල්ලියක් බවට පත් කිරීමත් ඇතුළුව මුළුමහත් සපරගමු සංස්කෘතියම විනාශ කිරීම නිසා සපරගමු වැසියන් පෘතුගීසීන්ට වෛර කල අතර ඒවනවිට පෘතුගීසි විරෝධී අරගල ඉස්මතුවෙමින් පැවතිනි.ක්‍රිව 1635 දී දෙවන රාජසිංහ රජු රජවීමත් සමගම පෘතුගීසින්ගේ ප්‍රචන්ඩත්වය මන්දනය වන්නට විය.දෙවන රාජසිංහ රජු පෘතුගීසීන් එලවා දමමින් සපරගමුව බේරා ගැනීමට සමත් විය.මේ සඳහා එකළ ප්‍රාදේශීය පාළකයෙකු වූ “කුරුවිට රාළ“ නම් පුද්ගලයා පෙරමුණ ගෙන ක්‍රියා කළ බව 1962දී ටී.එස් ධර්මබන්දු මහතා ලියන ලද කෞරව වංශය නම් පොතේ සඳහන් වේ.
                            සෙනරත් රජු මරණාසන්න මොහොතේ කුරුවිට රාළටත් මීගමුවේ රාළටත් තම දරුවා ආරක්ෂා කරනට රාජ්‍ය බලය පවරා දුන් රාජකීය ශ්‍රී සන්නසේ මෙසේ සඳහන් විය.

                                දියතිලක මහවාසලේදීය,
                                                            අසනීපකම් නිසාත් ජීවිතය පිළිබඳ බලාපොරොත්තු නැතිකම නිසාත් කුසුමාසන දේවිය හා සෙනරත්රජු වන අපගේ දරුවාවූද ලංකාද්වීපයේ ඔටුන්න හිමි කුමාරයාවූද “කුමාර සිංහස්ථාන“කුමාරයා අපගේ ඇවෑමෙන් රාජප්‍රාප්තවනතුරු ආරක්ෂා කිරීමටත් රාජ්‍ය බලය රැකගැනීමටත් ඌවේ කුමාරයාටත් මීගමුවේ කුමාරයාටත් රාජකීය ශ්‍රී සන්නසක් මගින් පැවරූ වගයි......ඒ අනුව මහ වාසලට ගෙවියයුතු ආදායම් ගණන් සහිතව මෙම කුමාරයින් දෙපළට දියයුතු අතර එය කවුරුන් හෝ නොකෙරෙත්ද? ඔහු මරණීය දණ්ඩනයට යටත්වන බව මෙයින් දැනගත යුතුයැ.ඕනෑ විටකදී සියළුම බලවන්තයන් හා වංශවතුන් මහ වාසලේ පෙනී සිටීමටත් සියළු දෙයෙහි ඔවුන්ට යටත් වීමටත් ඔටුන්න හිමි කුමාරයා හා රාජ්‍යාධිකාරයන් ඉදිරියේ සාමාන්‍ය ප්‍රකාශ කිරීමටත් බල කරනු ලැබේ.ස්වර්ණමය අක්ෂරයෙන් ලියැවුනු අපගේ මෙම සන්නස මීගමුවේ කුමාරයාටත් ඌවේ කුමාරයාටත් ප්‍රදානය කරනු ලැබේ.ක්‍රිමනල් සිවිල් නඩු විසඳීමේ බලයද මොවුන්ට දුන් බව තවදුරටත් ප්‍රකාශ කරමු.එනිසා අපගේ ආඥාවත් බල කිරීමත් සියළු රජවරුන්ද කුමාරයන්ද ආධිපාදයන්ද මාණ්ඩලීකයන්ද ආගමික ප්‍රධානීන්ද වංශාධිපතීන්ද ආණ්ඩුකාරයන්ද පළාත් පාළකයන්ද නගරාධිපතීන්ද කප්පිත්තන්ද සභා නායකයන්ද අනුශාසකයන්ද නෞකාධි පතීන්ද විනිසුරුවන්ද ගොවීන්ද ස්වදේශිකයන්ද හේවායන්ද නාගරිකයන්ද අනෙකුත් සියළු දෙනාද පොදු හා පෞද්ගලික වශයෙන් ඔටුන්න හිමි කුමාරයා නිසි වයසට පැමිනෙනතුරු පළමු කියන ලද බලකාර කුමාරයන් දෙදෙනා රාජ්‍ය පාලකයන් හැටියට පිළිගෙන පක්ෂපාතීත්වය ප්‍රකාශ කරනසේ දිවුරා අපට ගෞරව කරන්නාසේ ඔවුන්ටත් ගෞරව කරන ලෙස තරයේ ප්‍රකාශ කර සිටිමියි වදාරන්නමෝහ.
                                                                                                            ක්‍රිස්තු වර්ශ 1613 අගොස්තු මස 19 වැනි දින
                                                                                                             දියතිලක මහ වාසලේදීය.

                                                                      මෙසේ කුරුවිට රාළ නැමැත්තාට රාජ්‍ය පිළිබඳ වගකීම උරුමවිය.දෙවන රාජසිංහ සමයේදී පෘතුගීසීන් සමූල ඝාතනයකර සබරගමු මහසමන් දේවාලය බේරාගැනීමෙහිලා හේ විශේෂ දායකත්වයක් ලබාදින.සමන් දේවාලය බේරාගැනීමෙහි අදාල ජනකථාව මෙවැන්නක් අඩංගුවේ.
                                                                       කුරුවිට තැඹිලියනරාළ හා කහවත්තේ රත්නැකරාළ එකළ විසූ සිංහල යුධ සෙනෙවියන් දෙදෙනෙකි.තැඹිලියනරාළ ගුවනේ පාවෙමින් යන්නාසේ සටන් කිරීමට දක්ෂවිය.හෙතෙම රත්නපුර ප්‍රදේශයේ “තැඹිලියන බණ්ඩා“ යන නාමයෙන් ප්‍රසිද්ධියට පත් ව සිටියේය.උපායශීලීව පෘතුගීසි බලකොටුවට ඇතුල්වීමට ඔවුහූ සැලසුම් කර, දිනක් සවස් යාමයේ සමන්දේවාලය එනම් එවිට පෘතුගීසි බලකොටුව ඉදිරිපිටට ගැමියන් කීපදෙනෙකු යවා පෘතුගීසි හේවායන් සමග පුරසාරම් දෙඩවීමක් ආරම්භ කරවන ලදී.එහිදී එම ගැමියන් පෘතුගීසි හේවායන් සමග තුඹිලියන රාළගේ හා රත්නැක රාළගේ ගුවන් කරනම් පිළිබඳව විස්තර කරනවිට පෘතුගීසි හේවායන් “එවැනි කරනම් අපටත් පෙන්වන්න උඹලාට පුළුවනිදැයි“ අසන ලදී.ඒ අනුව යමින් එම පිරිස සමග තැඹිලියන රාළ හා රත්නැකරාළද බලකොටුවට ඇතුල්වී තිබේ.ඉන් පසුව බලකොටුවේ කරනම් සංදර්ශනයක් සූදානම් විය.තැඹිලියන රාළ හා රත්නැකරාළ මද වේලාවක් දස්කම්පා පසුව තමතමන්ගේ ඉනෙහි පුස්කොලවලින් ඔතා ආරක්ෂා සහිතව ගෙනා අසිපත් ඉවතටගෙන පෘතුගීසීන් අතරට පැන ඔවුන් පෙතිගසා දමන්නට විය.පුරසාරම් කියන්නවුන් අතරේ තැඹිලියනරාළ හා රත්නැක රාළ ඉන්නාබව පෘතුගීසීන්ට තේරුම් ගැනීමට හැකිවී නැත.කරනම් බැලීමට ආ නිසා පෘතුගීසීන් අතේ ආයුධවත් සතු නොවූහෙයින් ක්‍රියාත්මක වූ සිංහල සේනාව වහාම බලකොටුවට සතරදෙසින් කඩාපැන එහි විසූ සියළුම පෘතුගීසීන් කපා කොටා සමූල ඝාතනය කර බලකොටුව යටත් කරගන්නා ලදී.මෙම සටන බිහිසුනු සටනක් වූවාට සැක නැත.අනතුරුව එහිවූ පල්ලිය හා අනෙක් ගොඩනැගිලි සියල්ලම සිංහලයන් විසින් කඩාබිඳදමා දේවාලය නැවත ගොඩනැංවීම වහාම ආරම්භ කර තිබේ.මෙම කථා පුවතේ සඳහන් කුරුවිට තැඹිලියනරාළ හා කළින් සඳහන් කළ කුරුවිටරාළ යනු එක් අයෙක්ලෙස සමහර විද්වතුන් ප්‍රකාශකර තිබේ.කෙසේ වෙතත් ඒ කව්රුන්හෝ වේවා සමන්දේවාල භූමිය නැවත බෞද්ධයින් අතට පත්කිරීමට ගත් ආයාසය,අප කෘතඥ පූර්වකව සිහිපත් කළ යුතුය.
                                                                           මෙසේ සිංහළ ආධිපත්‍යට නතුකරගත් සමන්දේවාලය සෑම අතින්ම බෞද්ධ පරිසරයකට සුදුසු ලෙස තිබුනේ නැත.එනිසා එය දැන් පවතින ස්වරූපයට ගැනීමට දෙවන රාජසිංහ රජතුමාට අපමන වෙහෙසක් ගැනීමට සිදුවිය.මෙම අවස්ථාවේ සමන් දේවාලය ගොඩනැංවීමෙදී විශාල අඩුපාඩුවක් සිදුවී ඇත.එනම් සැවුල් සංදේශයේ සඳහන් සමන්වෙහෙර නැවත ඉදිනොවීමයි.පෘතුගීසීන්ට භියෙන් සබරගමුවේ සිටි භික්ෂූන් වහන්සේලා වෙනත් පළාත් වලට පළායාම නිසා සමන්වෙහෙරක් තැනීමට රජුට උපදෙස් දෙන්නට කවුරුන්හෝ නොසිටින්නට ඇත.එසේ වූවත් දේවාලයේ පෞරාණික ලක්ෂණ පෙන්වන ආකාරයට බුදුමැදුරක් තැනීමට රජු අමතක කර නැත.පෘතුගීසීන්ගෙන් මුදාගත්පසු, බොල්තුඹේ සමන්දේවාලයට වැඩමෙව් දේවාභරණ ඉක්මනින්ම උරුම ස්ථානයට වඩමවා කඩිනමින් පූජෝපහාර කළයුතුනිසා දේවාලය ඉක්මනින් ඉදිවිය.එකළ වූ ආර්ථික දුෂ්කරතා නිසාදෝ සමන්දේවාලයේ නොයෙක් අංග අඩුපාඩු සහිතය.නමුත් අංගසම්පූර්ණ දේවාලයක අඩංඟු කොටස් යම් පමණකින් හෝ සම්පූර්ණ කිරීමට දෙවන රාජසිංහ රජු ක්‍රියාකර ඇත.එනිසා බැතිමතුන්ගේ දේව භක්තිය පළුදුවීමට එම අඩුපාඩුකම් හේතුවී නැත...
                                                                             පෘතුගීසීන්ගේ කාලය සිහිපත්කරවන හේවායෙකුගේ කැටයමක් අදටද සමන්දේවාලයේ පහත මළුවේ දක්නටලැබේ.එයින් සිංහලයෙකු පාගා සිටින පෘතුගීසි හේවායෙකු පිළිබිඹුවේ.සමන් දේවාලය රැකගැනීමට අතීතයේ දිවිදුන් ඒ සියළුදෙනාවම අපි ගෞරවයෙන් සිහිපත් කරමු.
        
                                     ඔබ සැමට සමන් දෙවිඳුගේ පිහිට ලැබේවා.....!

                                                               වර්ශ 1505 දී කොළොම් තොටට යහපත්වූ ලොරැසෝ ද අල්මේදාගේ පිරිස ලංකාව පිළිබඳ ආශ...

දළදා වහන්සේ වැඩමෙව් සමන් දේව පෙරහැර








                                      බලංගොඩ මානවයාගේ පොසිල සොයා ගැනීමත් සමගම සබරගමුවේ ඉතිහාසය සිතාගත නොහැකි තරම් ඈතට දිව ගියේය.ප්‍රාග් ඓතිහාසික මානවයාගේ සිට මෙසේ පරිණාමය වෙමින් ආ සබරගමුවේ වැසියන්ට නිරහංකාරව ආඩම්බර වීමට හේතු සලසාදුන්,දළදා ඉතිහාසය හා සබරගමු ඉතිහාසය මෙසේ යා වූ වගයි........
            හේම මාලාවගේ කෙස් කළඹෙහි සැඟවී ලාට රටේ සිංහ පුරයේ සිට මෙරටට වැඩි දළදා වහන්සේ අනුරාධපුරය,පොළොන්නරුව,දඹදෙනිය,යාපහුව,කුරුනෑගල,ගම්පොළ, යන රාජධානිවලට, රාජ රාජ මහාමාත්‍යාදීන්ගේ හිස මතින් ආරක්ෂාව හේතුපාදක කරගෙන වඩමවන ලදී.1505 දී පෘතුගීසීන් ලංකාවට ඒමත් සමගම ලංකාවේ සාමකාමීත්වය පිරිහීම ආරම්භ විය.සීතාවක මායාදුන්නේ සමය වනවිට පෘතුගීසීන් තම ආධිපත්‍යය ගාල්ල මාතර දෙවිනුවර කළුතර පානදුර ආදී මුහුදුබඩ ප්‍රදේශවල තර කරන අතරම සිංහල රාජ්‍යය තමා නතුකර ගැනීමට රාජ්‍ය උරුමය ලද ධර්මපාල කුමරු ලාබාල අවදියේදීම දොන් ජුවන් ධර්මපාල ලෙස භෞතීස්ම කරවා වර්ශ 1551 දී, වසර දෙදහස් ගණනක් බෞද්ධයා සතුවූ රාජ්‍යත්වය වංචනිකව ඔවුන් අතට ගන්නා ලදී.හයක් හතරක් නොතේරෙන කුඩා ධර්මපාල කුමරා පෘතුගීසි රූකඩයක් බවට පත් වූ අතර රාජ්‍යත්වයෙන් ඔදවැඩී සිටි නිසාදෝ “මම රජු යන“ හැඟිම පමණක් මුදුන්පත් කරගෙන පෘතුගීසීන්ට අභිමත දෙය කිරීමට ඉඩදී සිංහාසනයේ කල්ගෙවීය.කෙළිදෙලෙන් කල්ගෙවූ හෙතෙම කාලයක් ගතවත්ම පෘතුගීසීන් සමග බෞද්ධ වෙහෙර විහාර මංකොල්ල කෑමට ඉදිරිපත් විය.ඒ අනුව පාරම්පරිකව වෙහෙර විහාරවල තිබූ, අතීතයේ රජ දරුවන් පූජා කළ වටිනා වස්තූන් මංකොල්ල කෑමට ලක් විය.මෙම කාලයේ  සීතාවක රජධානියේ රජකම් කලේ මායාදුන්නේ රජුය.
                                   මේ වන විට කෝට්ටේ දළදා මාළිගාවේ දියවඩන නිළමේ ලෙස කටයුතු කරන ලද්දේ කීරවැල්ලේ හිරිපිටිය නිළමේය.ඔහු දළදා වහන්සේ ලංකාවට වැඩමෙව් දන්ත කුමරුගේ පරම්පරාවට අයත් පුද්ගලයෙකි.එබැවින් හේ දළදාව රැකීමට රාජකාරි මට්ටමෙන් මෙන්ම පාරම්පරික උරුමයෙන්ද බැඳී සිටියේය.කීරවැල්ලේ හිරිපිටිය නිළමේ දිනක් අපූරු හීනයක් දැක්කේය.නිල් පැහැති ඇඳුමක් ඇඳගත් පුද්ගලයෙක් නැගෙනහිර දිශාවට තම අසිපත දිගුකර “කෝට්ටේ කලාලේ කිසිල්ලේ,දත මැදගන්න රාළේ “ යැයි එම සිහිනයේදී නිළමේට පවසන ලදී.මේ සිහිනයෙන් යම් අනතුරක සේයාවක් පෙනුනත් කීරවැල්ලේ නිළමේට එය හරිහැටි තේරුම් නොවීය.නියම දළදාව තමා අතට ගත් කීරවැල්ලේ නිළමේ දළදාවේ අනුරුවක් කෝට්ටේ දළදා මාළිගාවේ තබා පැපිළියාන විහාරස්ථානයට ගොස් එහි විසූ නාගසේන හිමියන් බැහැදකින ලදී.එහිදී මෙම සිහිනය පිළිබඳව විමසූවිට නාගසේන හිමියන් එම සිහිනය පිළිබඳ විවරණය කර වහාම දළදාව රැගෙන පළායන ලෙස කීරවැල්ලේ නිළමෙට පැවසුවේය.පැපිළියාන විහාරස්ථානයේ තොටගමුවේ ශ්‍රී රාහුල හිමි විසින් නිර්මානය කළ “ ශබ්ද ද්වනී වාහිනී“ නැමති යන්ත්‍රයක් විය.එය පිළිබඳව වැඩි විස්තරයක් සොයා ගැනීමට නොහැකි වූවත් එයින් සැතපුමක් පමණ දුර සිට කරන කතාබහකට සවන් දීමට හැකි බව වාර්ථාවී තිබේ.ඒ අවස්ථාවේදී එම යන්ත්‍රය ක්‍රියාත්මක කළ විට නාගසේන හිමියන්ට දැනගැනීමට හැකිවී ඇත්තේ ධර්මපාල රජු පෘතුගීසීන් සමග එක්වී දළදා මාළිගාව කොල්ල කෑමට සැලසුම් කරන බවයි.ක්‍රියාත්මකවූ කීරවැල්ලේ නිළමේ දළදාව රැගෙන සීතාවක රාජධානියට එදිනම පළා ගියේය.
                                 දළදා වහන්සේ සීතාවක මායාදුන්නේ රජුට භාරකළ හිරිපිටිය නිළමේ තමා මුහුණපෑ සිද්ධිය රජුට පවසන ලදී.තම රාජධානියේ දළදා වහන්සේට ආරක්ෂාව නොමැති බව සිතූ මායාදුන්නේ රජු කුරුවිට දෙල්ගමුව රජමහ විහාරයේ නව දළදා මාළිගාවක් සාදා දළදා වහන්සේ එහි තැම්පත්කර දළදාවේ භාරකාරත්වය දෙල්ගමුව විහාරයේ ශ්‍රී මහින්දාලංකාර තෙරණුවන්ට භාර කරන ලදී.මුලදී සඳහන් කළ ලෙස මේ ආකාරයට දළදා වංශ කථාවට සබරගමු වංශ කථාව යාවිය.දළදා වහන්සේ වැඩමවීමට තරමක කාලය ගතවූ පසු සබරගමුවටද පෘතුගීසි තර්ජන එල්ලවන්නට විය.මෙය දළදාවේ ආරක්ෂාවට තරජනයක් බව දැනගත් මහින්දාලංකාර තෙරණුවෝ අතිවිශාල කුරහන් ගලක් සාදා එහි පත්ලෙහි දළදා වහන්සේ තැම්පත් කෙරින.  
                                     මෙම යෝධ කුරහන්ගල අඩි 4ක් දිගවේ.පළල අඩි 2 අඟල් 9කි.ගලේ වට ප්‍රමානය අඩි 8 අඟල් 9කි.ශ්‍රීපාද කන්දෙහි සීත ඟඟුලෙන් ඇරඹෙන කුරු ගඟ ගලා බසින්නේ මෙම දෙල්ගමුව විහාරය ආසන්නයෙන්ය.දළදාවේ වැඩි ආරක්ෂාව සඳහා මහින්දාලංකාර හිමි කුරු ගඟෙන් ලද මැණිකකින් කොපුවක් සාදා,දළදා වහන්සේ එහි තැම්පත් කරන ලදී.එමර්සන්ට් ටෙනන්ට් ඉතාහාසඥයාගේ වාර්තා වල එය සඳහන්වේ.එනිසා පෘතුගීසීන්ට සැබෑ දළදාව හසු නොවීය.
                                      මේ අතර කීරවැල්ලේ හිරිපිටිය නිළමේ විසින් කෝට්ටේ දළදා මාළිගාවේ තබා ගිය බොරු දළදාව නියම දළදාව ලෙස සලකා වීදිය බන්ඩාර කුමරු එය රැගෙන යාපනයට පැනයන අතරේදී පෘතුගීසීන්ට හසුවිය.බොරු දළදාව ඔවුන් අතට පත් විය.මෙය සැබෑ දළදාව ලෙස සලකා එය ගෝවට ගෙන ගිය පෘතුගීසීන් දළදාව තමන් විසින් විනාශ කළේ යැයි කියමින් පුළුස්සා විනාශ කළේය.නමුත් කුරුවිට දෙල්ගමුව විහාරයේ දළදා වහන්සේ සුරක්ෂිත විය.මායාදුන්නේ රජු ඇවෑමෙන් සීතාවක රාජධානිය පළමුවන රාජසිංහ රජුට හිමි විය.
                                          දෙල්ගමු විහාරයේ වැඩසිටි දළදා වහන්සේට නියම පූජෝපහාර සිදුවූවත් දළදා පෙරහැරක් පැවැත්වීමට නොහැකි විය.මෙම අඩුව පිරවීම සිදුවූයේ සබරගමුව මහ සමන්දේවාලයෙන්ය.රාජසිංහ රජුගේ පූර්ණ අනුග්‍රාහකත්වයෙන් පෙරහැර සංවිධානය විය.මහ සමන්දේවාලයේ ඇසළ පෙරහැර පැවැත්වෙන විට දළදා වහන්සේ මහ පෙරහැරෙන් කුරුවිට දෙල්ගමුවේ සිට සමන්දේවාලයට වඩමවා සමන්දේවාල පෙරහැරේ ඉදිරියෙන් දළදා පෙරහැර පෙළගස්වා පෙරහැර මංගල්‍යය සිදුකර දළදා පූජාව සිදුකරන ලදී.අදත් මෙම දළදා පෙරහැර සංකේත කරනු වස්,සමන්දේවාල පෙරහැරේ ඉදිරියෙන්ම ගමන් කරන්නේ සධාතුක කරඬුව රැගත් දළදා පෙරහැරකි.දෙල්ගමුවේ සිට කිලෝ මීටර් 20ක් පමණ සමන් දේවාලයට ඇත.මෙම මග ගෙවමින් පුරා වර්ශ 42ක් දළදාව වැඩමෙව්වේ සමන්දේවාල පෙරහැරේය.පළමුවැනි විමළධර්මසූරිය රජු ක්‍රි ව 1593 දී මහනුවරට දළදාව රැගෙන යන තුරු දළදාවට ආරක්ෂාව ගෞරවය දක්වන ලද්දේ සමන්දේවාලය ප්‍රමුඛ සබරගමු වැසියන්ය.


මෙම ඡායා රූපයේ දැක්වෙන්නේ 2012 වසරේ සබරගමු මහ සමන් දේවාලයේ ඇසළ පෙරහැරේ දළදා පෙරහැර ගෙට ගෙවැදී සධාතුක කරඬුව දේවාලයට වැඩමවීමට තේවාව භාර නිළධාරීන් පැමිණෙන තුරු බලා සිටින ගම්පහ නැදුන්ගමුවේ විජයරාජා හස්තියාය.. 




                                      බලංගොඩ මානවයාගේ පොසිල සොයා ගැනීමත් සමගම සබරගමුවේ ඉතිහාසය සිතාගත නොහැකි තරම් ඈතට දිව ගි...

සමන් දෙවිඳු හා සමන් දේවාලය




                                                         සබරගමුවේ ජීවත්වන සියළු දෙනාම තම ජීවිතයේ වැදගත් සෑම අවස්ථාවකදීම සමන් දෙවිඳුන් වැඳපුදා ආශිර්වාද ලබා ගැනීමට හුරු පුරුදු වී තිබේ.දෙවියන් පිළිබඳ විශ්වාස කලා හෝ නොකලා වසරකට වරක් හෝ දේවාලය වැඳ පුදා ගැනීමට ඔවුහූ අමතක නොකරති.කාර්මීකරණය නිසාදෝ අද දෙවියන් හුදෙක්ම දේවාලයට හා පෙරහරට පමණක් සීමාවී ඇතත්,දෙවියන් අපගේ ජීවිත වලට නැවතත් කාන්දුවෙමින් ඇතැයි යන්න මගේ පෞද්ගලික හැඟීමයි
                                                           බුදු හිමිගේ ලංකා ගමන පිළිබඳ කථා පුවත් වලදී සමන් දෙවියන් පිළිබඳ තොරතුරු අනාවරනය වේ.විෂ්ණු,ස්කන්ධ,හෙනකඳ බිසෝ බන්ඩාර,අයියානායක ආදී දෙවිවරුන් මෙන්ම සමන් දෙවියන්ද ප්‍රාදේශීය දෙවි කෙනෙකි.ඈත අතීතයේ ලංකාවේ සබරගමුව හා බිංතැන්න ප්‍රදේශ පාලනය කළ ප්‍රාදේශීය පාලකයෙක් ලෙස සුමන සමන් දෙවියන් සලකනු ලැබේ.එම කාලය තුල මොහු ඉතාමත් ධාර්මික ලෙස පාලනය ගෙනගිය නිසාත්,මහජනතාවට හොඳින් සැලකීම නිසාත්,මරණින් පසු දේවත්වයට මොහු ඔසවා තබන්නට ඇතැයි සමහරුන් විශ්වාස කරනු ලැබේ.බුදුන්ගේ ලංකා ගමනේදී සෝවාන් මාර්ගඵලයට පත් වූයේ සමන් දෙවියන්ද නැත්නම් සුමන නම්ව සිටි සමන් දෙවියන්ගේ මනුශ්‍ය ආත්මයද යන්න පිළිබඳව යම් අපැහැදිළි තත්වයක්ද පවතී.ආදි මුතුන්මිත්තන් සතුව තිබූ යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර අංජනම්එළි ආදී ගුප්ත ශාස්ත්‍රයන්ට අනුව සමන් දෙවියන් ඇතිවීම පිළිබඳ රසවත් කථා පුවතක් තිබේ.
                                                            අතීතයේ ජීවත් වූ සුමන නම් පුද්ගලයා පන්සිල් රකින,ඉතා දැහැමි ජීවිතයක් ගතකළ පුද්ගලයෙකි.මොහු දේවත්වය ලැබීමට තරම් කල පින්කම් හේතුවෙන් ශක්‍රභවන රත්වන්නට විය.ශක්‍රයා දිවැසින් ඊට හේතුව බැලූවිට සුමන නැමැත්තා පිළිබඳව දැනගන්නට ලැබිනි.ශක්‍රයා මේ පිළිබඳව විෂ්ණුට සැලකළවිට විෂ්ණු, සුමනව දේවත්වයට පත් කිරීමට කටයුතු කරන ලදී.
                                                           දිනක් සුමනට නිවසින් පිටත්ව දුර බැහැරගොස් නැවත නිවසට ඒමට ප්‍රමාද විය.රෑබෝ වීම නිසා සුමන අතරමග නිවසක නවාතැන් ගන්නා ලදී.එම නිවසෙහි වූ මහළු පුද්ගලයෙක් සුමනට හොඳින් සංග්‍රහ කරන ලදී.රාත්‍රී ආහාරයද ලබාගත් පසුව,සුමන නින්දට ගිය අතර මහල්ලාද නින්දට ගියේය.පසුදා උදෑසන සුමන මියගොස් මළකඳ නිවසේ තිබූ අතර මහල්ලෙක් සිට නැත.මෙම නිවසට ඇතුළු වූයේ එය පාළු නිවසක් බව සුමන දැන නොසිටි නිසා වන්නට ඇත.ගම් වාසීන් දින කීපයකට පසුව කුණු ගඳ ගසනවිට පරීක්ෂා කළවිට සුමනගේ කුණුවූ මළසිරුර සොයාගෙන තිබේ.මේවනවිට සුමන දේවත්වයට පත්ව සිටි අතර මහල්ලා ලෙස ආ වීෂ්ණු සුධර්මා නම් දිව්‍ය සභාවේදී සුමනට “සමන්“ යන නාමය ලබාදී ලංකාව ආරක්ෂා කිරීමට පවරන ලදී.මෙම මහල්ලා සිටි නිවහන පිහිටි ප්‍රදේශය අද කුරුවිට දෙවිපහල ලෙස හැදින්වෙන්නේ යැයි සමහර පැරැන්නෝ කියනුලැබේ.දෙවියන් ඇතිවූ එනම් පහලවූ ප්‍රදේශය නිසා මෙය දෙවිපහල ලෙස නම් වන්නට ඇත.දෙවියන්ගේ වාස භවන සමනළ කන්ද ලෙසද වාහනය ලෙස ඇලි හස්තියාද සම්මත විය.බුදුන්ගේ ලංකා ගමන මින් පසුව සිදුවන්නට ඇත.
                                                             මෙය ලිඛිත සාක්ෂි කිවක් හෝ වෙනයම් සාක්ෂි නොමැති කථා පුවතකි.නමුත් එහි යම් රසවත් බවක් තිබේ.කෙසේ හෝ පහළවූ සමන් දෙවියන් සෝවාන් ඵලයට පත් දෙවිකෙනෙකි.කකුසඳ,කෝනාගම,කාශ්‍යප,ගෞතම බුදුවරුන්ගෙන් මතු බුදුබව ලැබීමට විවරණ ලත් කෙනෙක් බව සඳහන්වේ.සමන් දෙවියන් අවලෝතිකේෂ්වර බෝසත් කෙනෙක් යැයි සමහරු කියනු ලැබේ.මේ පිළිබඳ තොරතුරු සොයන විට මට හමු වූ මන්තර හා ගුරුකම් පිළිබඳ නිපුන පුද්ගලයෙකු සමන් දෙවියන් පිළිබඳව වෙනමවූ කථාවක් කියන ලදී. එනම් සමන් දෙවියන් යකුන්ට හා රාක්ෂයින්ට, මිනිසුන් බිලිදුන් කථා පුවත් තම මන්තරවල අඩංඟු බවයි.මහසෝනා හා රීරි යකා සමන් දෙවියන්ගේ ප්‍රදාන සේවකයින් බවත් සමනල කන්ද වටා ඇති කඳු යාය මෙම යකුන් දෙදෙනාගේ වාසස්ථාන වව බවත් සිරිපා කරුණා කරන්නන්ගේ ආරක්ෂාව සඳහා මෙම යකුන් දෙදෙනාව සමන්දෙවියන් විසින් සේවයේ යොදවා ඇති බවත්  ඔහු වැඩිදුර පවසන ලදී.බොධිසත්ව චරිතයක් හා මෙය ගැළපේදැයි තවදුරටත් සිතාබැලිය යුතුය.
                                                          සමන් දෙවියන්ගේ පැරණි රූපයක් පුරාණ දඹුලු ලෙන් විහාරයේ ඇත.අත් ඉදිරියට යොමු කරගෙන “කටක හස්ථ මුද්‍රාව“ දැක්වෙන ලෙස සුදුහඳුන් දැවයෙන් මෙම පිළිරුව නෙලා තිබේ.විහාරය තරමටම මෙම පිළිරුව පැරණි බව හා එය ශ්‍රේෂ්ඨ කළාකෘතියක් බවත් විද්වතුන් ප්‍රකාශ කර තිබේ.
                                                           සමන් දෙවියන් ශ්‍රීපාදයට සබරගමුව මහ සමන් දේවාලයට බොල්තුඹේ,මහියංගනය,දැරණියගල, ආදී දේවාලවලට අධිගෘහිතව වාසය කරනු ලැබේ.එම ප්‍රෙද්ශවල ජනතාවත් ලංකා වාසි සියළුදෙනාවත් ආරක්ෂා කිරීමට සමන් දෙවිඳුන් නිතිපතා දායක වේ...

     සමන් දේවාලය.

                                                                          සමන්දේවාලය මුලින්ම ඉදිවී ඇත්තේ දැනට වර්ශ 776කට පමන පෙර ඳඹදෙනි යුගයේ විසූ කීර්තිමත් නරපතියෙකු වූ දෙවන පරාක්‍රමභාහු රජු විසිනි.පොළොන්නරු යුගයේ බිඳවැටීම සමගම දඹදෙනියට රාජ්‍යය සංක්‍රමනය විය.සොලී ආක්‍රමණ නිසාලංකාවේ ආර්ථිකය බිඳවටී තිබින.දෙවන පැරකුම්බා රජු තම භාන්ඩාගාරය තර කිරීම සඳහා මැණික් රැගෙන එන ලෙස තන ඇමති මණ්ඩලයේ විසූ ආර්යකාමදේව ඇමතිවරයාට උපදෙස් දී තිබේ.එකල පටන් මැණික් සඳහා සබරගමුව ප්‍රසිද්දවී තිබී ඇත.ආර්යකාමදේව පිරිස සමග සබරගමුවට පැමිණ මැණික් ගැරීම සාර්ථක වුවහොත් මහ දෙවොලක් සාදා කැප කරන ලෙස සමන් දෙවියන්ට භාරවී තිබේ.මැණික් ගැරීම සාර්ථක විය.වීශාල මිරිස්ගලක් තරම් මැණික්ද තවත් මැණික් විශාල ප්‍රමානයක්ද ලැබී තිබේ.
                                                                         ආර්යකාමදේව මෙම පුවත දෙවන පැරකුම්බා රජුට දැන්වූ පසු රජු දේවාලයේ කටයුතු ඉටු කිරීමට ආර්යකාමදේව ඇමතිට මුදල් හා පිරිවර ලබාදී තිබේ.සබරගමුවේ මැණික් ව්‍යපාරිකයන් සමන්දෙවියන්වෙත භාර වීම මෙහී සිට සම්ප්‍රදායක් විය.ආර්යකාමදේවයන් දේවාලය සාදා අවසන් කළවිට රජු විසින් ශ්‍රීපාදස්ථානයේ ඇති සමන් දේව ප්‍රතිමාවක් හා දේවාභරණ මෙම දේවාලයට වඩමවා දේවාලය අංග සම්පූර්ණ කරන ලදී.මෙම දෙවොල ඉදි වූයේ පුරාණ සමන් වෙහෙර පිහිටි ස්ථානයේ බවට මතයක් ඇත.නමුත් අද එවැනි වෙහෙරක් දක්නට නැත.මේ ආකාරයට සමන් දේවාලය ඉදිවිය.දේවාලය ශාන්ති මණ්ඩපයක්,දික්ගෙයක්,හේවිසි මණ්ඩපයක්,හඳුන් කුඩම,පෙරහැර ගමන්කරන වීදියකින්ද සමන්විතවිය.දේවාලයේ මහනුවර යුගයට අයත්  බුදුමැදුරක් ඇත.මෙහි මහනුවර යුගයේ චිත්‍ර ඇත.ඊට ඉදිරියෙන් පත්තිනි දේවාලයක් ඇත.මුල් සමන්දේවාලයේ පත්තිනි දේවාලයක් තිබී නැත.නමුත් හංගමුව මගුරුගොඩ පුරාණ පත්තිනි දේවාලයේ ඇති දේවාභරණ කීපයක් සමන්දේවාලයේ පත්තිනි දේවාලයට වඩමවා දේවාලය ඉදි කරන ලදී.මීට අමතරව ලිඳක්,මුරුතැන්ගෙයක්,ඇතුළු ගබඩාවක් දේවාලයට අඩංගුවේ..
                                                                         සැවුල් සංදේශය කියවනවිට සමන්වෙහෙරක් පිළිබඳව රූපයක්  මැවේ.නමුත් පැහැදිළි සාක්ෂි හමුවී නැත.වලගමෟභාරජු විසින් සමන් වෙහෙරක් කරවූ බවට සැකයක් තිබේ.ඊට හේතුව පොත්ගුල් විහාරය ඉදිකලේද වලගම්භා රජු වීමයි.
                                                                          සමන්දේවාලය සාදා වසර 200කට පමණ පසුව එය පිළිසකර කර තිබේ.ක්‍රි.ව.1410 දී හයවන පැරකුම්භා රජු මෙම පිළිසකර කිරීම සඳහා රිදී පඬුරු 26000 ක් ලබා දී ඇති බවට වාර්තාවී තිබේ.මෙම පිළිසකර කිරීම කර තිබෙන්නේ නීලප්පෙරුමාල් පඬිතුමා විසිනි.මොහු ආර්යකාමදේව ඇමකිගේ මුනුබුරෙකි.මුල්වරට දේවාලය සෑදූ විට එහි කපු නිලය “ඇත්ඔය කපුරාල“ට දෙවන පැරකුම්භා රජු විසින් භාර දී තිබේ.රජු විසින් දේවාලයේ බස්නායක ලෙස ආර්යකාමදේව ඇමති පත් කරන ලදී. කපුනිලය පසුව වෙනස් විය.ක්‍රිව 1410 දී දේවාලය පිළිසකර කිරීම සමගම නීලප්පෙරුමාල්ගෙන් ශ්‍රී නාරායන කපු පරපුරත්,මයිලප්පෙරුමාල්ගෙන් ශ්‍රී විජය නාරායන කපු පරපුරත් බිහිවිය.ශ්‍රී නාරායනයෝ ප්‍රධාන කපු පරපුරත් ශ්‍රී විජය නාරායනයෝ දෙවන කපු පරපුරත් නියෝජය කළහ.මොවුන් අද දක්වාම තම රාජකාරිය අකුරටම ඉටු කරමින් පවතී..
                                                                          මුල් සමන්දේවාලය පෟථිගීසීන් විසින් කඩා විනාශ කර දමන ලදී.අප දැනට දකින දේවාලය ඉදිකරන ලද්දේ දෙවන රාජසිංහ රජු මගිනි.එම කාලයේ කලාත්මක හා ගුප්ත හැඟුම් දනවනලෙස දේවාල ඉදිකළහැකි වාතාවරනයක් නොතිබිනි.දේවාලයට ගියවිට මදක් සෝදිසියෙන් බලන්න.දේවාලයේ හඳුන් කුඩමට ගොඩවන පියගැටපෙල දෙපස මුරකාරයින්ගේ රූප අසම්පූර්ණ හා අසමමිතිකය.මකර තොරන් අසම්පූර්ණය.චීත්‍ර ඇඳිමේදී වැඩි රටා, රූප, වර්ණ, යොදා නැත.දේවාලයට පිවිසෙන ගල් උළුවස්ස වෙනත් උළුවහු කීපයක කැබලි වේ.දේවාලයේ ලී කැටයම් ආදිය දක්නට නැති තරම්ය.මෙසේ වීමට හේතු වන්නට ඇත්තේ එකළ වූ දේශපාලනික අරගලයන් තිබීමය.නමුත් දේවාලයක තිබිය යුතු අංග සියල්ල මෙම දේවාලයේ අඩංගුවේ.
                                                                           දේවාලයේ හා දේවාලයට සම්බන්ධ පවුල්වලට යැපීමට කුරුවි,හංගමුව,කලවාන,නිවිතිගල,රත්නපුර ආදී ස්ථානවල නින්දගම්,6වන පැරකුම්භා රජු විසින් ලබාදී තිබේ.ඊට අමතරව දේවාලයේ පුදපූජා වත්පිළිවෙත් පිළිබඳව සඳහන්කළ සන්නසක්ද එම රජු ලබා දී තිබේ.අදත් දේවාලයේ මෙම සන්නසේ දැක්වෙනලෙස පුදපූජා අකුරටම ඉටුකරනුලැබේ.දේවාලයේ නිල රාජකාරියේ ප්‍රධානියා කපුමහතාය.මුරුතැන්රාල මුරුතැන් පිසීම කරයි.බත්තන රාල මුරුතැන්ගෙයිසිට මුරුතන කපුමහතාට ගෙනවිත් භාරදෙයි.උදව්කරන රාල මුරුතැන් රාලට උදව් කරනු ලැබේ.මුරේ හේනේ මාමා නම් පුද්ගලයා දේවාලයේ රෙදි සේදීම,වියන් බැඳීම සිදුකරයි.මුරුතැන ගෙනඑනවිට පන්දම් අල්ලන්නේ පන්දම්කාරයාය.මුරුතැන් පිසීමට බොලපැන් ලෙස හැඳින්වෙන පැන් ගෙනඑන්නේ බොලපැන්කාරයාය.දේවාලයේ පහන් දල්වන්නේ වට්ටොරු අප්පුය.ගබඩාවේ අඩංගු දේවල් ගබඩාමොහොට්ටාල විසින් නිදහස් කරන අතර ඒවා අන් අයට බෙදාදෙන්නේ ගබඩාවිදානේය.දවුල් තම්මැට්ටම් හොරනෑව හක්ගෙඩිය වාදනය කරන පිරිසක් වෙනමම පාරම්පරිකව එම රාජකාරිය කරනු ලබයි.ආලත්ති පෑම නම් රාජකාරිය ආලත්ති අම්මාවරු සිදුකරයි.ඔවුන් පාරම්පරික වැඩිහිටි කාන්තාවන්වේ.දේවාලයේ දික්ගේ දක්නට ලැබුනත් අද දික්ගේ නැටුම සිදුනොවේ.එම පරම්පරා අභාවයට ගොස් ඇත.කාලවේලාව දැනුම් දීමට ගණිතගුරු කෙනෙක් සිටි අතර එම නිලය අද ක්‍රියාත්මක නොවේ.මෙම සියල්ලෝම රාජකාරියේදී තනිසුදු ඇඳුම් පමනක් අඳිනුලබයි.හිසේ සුදු රෙද්දක් බැඳගනී.
                                                                          දේවාලයට සම්බන්ධ හො එම ගමේ මරණයක්සිදුවූවිට දේවාලයේ තේවාව කරන්නේ නැත.ඊට හේතුව කිල්ලට හසුවීම නිසායැයි කියනුලැබේ.මෙම සියළු කාරයන් මෙහෙයවීම බස්නායක නිළමේගේ රාජකාරියයි.අතීතයේ බස්නායක නිලය රජු විසින් පත්කළ අතර අද එය ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරුන්ගේ ඡන්දයෙන් පත්කෙරේ.
                                                                           දිනපතා තේවය සෑමදිනකම පවත්වන අතර වාර්ශිකව දුරුතු මහ කාර්තිය,බක්මහ කාර්තිය,ඇසළ මහ කාර්තිය හා ඉල්මහ කාර්තිය යන මංගල්‍යයන් පවත්වනු ලබයි.

                          ඔබසැමට සමන්දෙවිඳුගේ පිහිට ආශිර්වාදය ලැබේවා.






                                                         සබරගමුවේ ජීවත්වන සියළු දෙනාම තම ජීවිතයේ වැදගත් සෑම අවස්ථාවකදීම සමන් දෙවිඳුන් ව...