අහිකුණ්ඨිකයාට තීන්දුකල නාග කන්‍යාවිය ( 2 )

මෙහි එන නම් ගම් සියල්ල මනඃකල්පිතය
19 වන සියවසේ මුල් භාගයේ වැල්ලබඩ පත්තුවේ එක්තරා ග්‍රාමයක සිදු වූ සත්‍ය සිදුවීමක් ආශ්‍රයෙනි .

පසුගිය කොටස කියෙව්වේ නැත්නම් මෙතනින් ගිහින් කියවන්න 


මේ වනවිට මා මන්ත්‍ර ගුරුකම් හා වෙදකම් පිළිබඳව ඉගෙනීම අරඹා වසර කීපයක් ගතවී තිබේ . එක් එක් යකුන් යක්ෂණියන් මෙන්ම දෙවියන් පවා බන්ධනයට හසු කරවා අපගේ අවශ්‍යතා ඉටුකරගැනීමට තරමක හැකියාවක් දැන් මාහට ලැබී ඇතිබව මා මෙන්ම සීයාද විශ්වාස කළේය . එය මනාව පසක් කරමින් ජීවිතයේ පළමු වතාවට සීයාගේ උදවු උපකාර ගුරුහරුකම් නොමැතිව මම යක්ෂ දිෂ්ටිය වැටුණු රෝගියෙකු තනිවම සුවපත් කලෙමි . 

සියවස් ගණනාවක් තිස්සේ රාජ රාජමහාමාත්‍යාදීන් විශ්මයට පත්කරවමින් අසරණ දුගී දුප්පත් ජනතාව සුවපත් කරමින් පිටකෙනෙකුන් අතට යාමට ඉඩ නොදී මහත් භක්ත්‍යාදරයෙන් අප රැකගෙන ආ ගුරුකුලයේ තවත් යාවජීව සාමාජිකයෙක් ලෙස මා අභිසෙස් ලද බව එයින් සනාථ විය .

එය තහවුරු කරන්නට සීයා මා හට පවුලේ ඉතාම වටිනා පෞරාණික වස්තුවක හිමිකම ලබාදුන්නේය . මෙතෙක් කල් මාහට ඇසනොගැටෙන මානයේ සඟවා තිබූ එය අපගේ පවුලේ අනන්‍යතාවයයි . එය වූ කලී පළමුවන විමලධර්මසූරිය රජුන් විසින් අප පරපුරේ එවකට සිටි මුත්තනුවන් හට ගුරුකුල පෙළපත් නාමය ලබාදෙමින් නළලේ බඳින ලද රන් නළල්පත හා තඹ සන්නසයි . නිකමට මෙන් මම ඒ නළල්පත නළලේ හොවාගතිමි . එය දැරීමට තරම් මාගේ නළලත තවම වැඩී නොමැතිබව එහිදී මට තේරුම් ගියේය . 

" අද ඉඳලා නළල්පත පුතාට භාරයි , කවදාහරි මම නැති දවසක පුතත් කල්යල් බලලා පුතාගේ දරුවෙකුට හරි මුණුබුරෙකුට හරි මේ සාස්තරේ උගන්නලා එයා හොඳ තත්වෙකට ආවම මේ නළල්පත දීලා , අද මේ මම කිව්වා වගේ පරපුරයි ගුරුකුලෙයි රැක ගන්න කියලා එයට උපදෙස් දෙන්න ඕන හොඳද ? "

" හොඳයි සීයේ "

කියමින් සීයාට වැඳ මම ඒ අවවාදය හිස්මුදුනින් පිලිගතිමි . නළල්පත දැන් මගේය . මම එය කෙසේ ප්‍රවේසම් කලයුතුද කියා කල්පනා කලෙමි . සීයා ඔහුගේ කාමරයේ මෙතෙක් කල් තබාගෙන සිටි මන්තර පොත් සහිත ඉපැරණි පෙට්ටගම මගේ කාමරයට ගෙනයායුතු බව තාත්තා සමග පැවසීය . පසුව සීයාත් තාත්තාත් පෙට්ටගම විවර කර එහි වූ පුස්කොල පොත් සියල්ල සීයාගේ ඇඳ මත තබා ඉතාම ප්‍රවේසමෙන් පෙට්ටගම මගේ කාමරයට රැගෙන ආහ .

" පුතේ අද ඉඳල මම මේ වගකීම් වලින් නිදහස් වෙනවා . පොත් ඔක්කොම දැන් මේ පෙට්ටගමේ තියෙනවා . කවදාවත් පෙට්ට්ගමට පය දාලා නිදාගන්න එපා . පිටස්තර කිසි කෙනෙක්ට මේ කාමරේ ඇතුලට එන්න දෙන්න එපා, පුතා වැඩකට ගෙදරින් එළියට යනවනම් පෙට්ටගම වහලා යතුර ගෙදර කෙනෙක්ට දීලා යන්න . කවදාහරි පුතා කරකාර බඳින කෙනාත් මේවා ගැන ආදරයක් ගෞරවයක් තියෙන කෙනෙක්නම් හොඳයි "

" හොඳයි සීයේ "

කියමින් මම එයද පිළිගතිමි . එදා රාත්‍රියේ සීයා අච්චිඅම්මා සමග මිදුලේ කතාකරනු මට ඇසිනි .

" හාමිනේ අපි දැන් නිදහස් , තව ටික කාලෙකින් අපි මැරිලා මේ පොලවට පස්වෙලා යයි . පුතා අපේ සාස්තරේ ඉස්සරහට අරගෙන යයි . මට විශ්වාසයි පුතා ඔය සාස්තරේ අපිවගේම රැක ගනීවි කියලා "

ජීවත් වීමේ ආශාව අත්හලබව සීයා කියනු ඇසෙනවිට මා තුල ඇති වූ හැගීම වචනවලින් කීමට නොහැක . සීයා , ආච්චිඅම්මා , අම්මා , තාත්තා නොමැති ලෝකයක් ගැන මා හට පළමුවෙන්ම දැනුනේ එදා විය යුතුය . මෙම විශේෂ සිදුවීම් මාලාව සිදුවී දින කීපයක් යන්නට මත්තෙන් සීයාට නැවතත් මරු තුරුලට ගොස් ඒමට සිදු වූ ඒ බිහිසුණු අත්දැකීමට මුහුණ දෙන්නට සිදුවිය .

" හාමිනේ හාමිනේ , පොඩ්ඩක් මෙහාට ආවනම් , මගේ මේ කකුලක් පණනෑ වගේ දැනෙනවා . ඇවිදගන්නත් බෑ වගේ "

කියමින් සීයා ඉස්තෝප්පුවේ තිබුණු හාන්සි පුටුවේ හිඳ ගත්තේය . ආච්චිඅම්මා ඒමට පෙරාතුව මම සීයා අසලට දිව ගියෙමි . 

සීයාගේ වම් කකුලේ ඇඟිලි කීපයක් මම අල්ලා බැලුවෙමි . ඒවායේ සාමාන්‍ය ප්‍රාණවත් බවක් තිබුනේ නැත . ආච්චිඅම්මා පැමිණ සීයාගේ කකුල අල්ලා .

" මේ කකුල ටිකක් රත් වෙලා වගේ , වෙද මහත්තයට එන්න කියන්නද "

" කියන්න හාමිනේ මට මුළු ඇඟම දැන් ගිනි ගන්නවා වගේ දැනෙනවා "

කරත්තකාරයා කරත්තය දක්කනවිට ළතවෙන ලීලාව හොඳින් දන්නාහෙයින් කෙවිට අතටගත් මා කරත්තයේ නැග 

" හා යමන් පුතා "

කියමින් කෙවිටපහරක් දුන්නෙමි . කරත්තය වෙනදාට වඩා වේගයෙන් එන බව දකින පාරේ ඉදිරියට එන ගමවැස්සෝ පාරෙන් ඉවත් වී කරත්තයට ඉඩ දුන්හ .

" වෙද සීයේ වෙද සීයේ  "

" ආ පොඩි ගුරුන්නාන්සේ පුතා මොකද මේ "

" අපේ සීයට කකුලක් පන නෑ කියලා කියනවා . ඇඟම ගිනි ගන්නවා වගේ කියනවා . ඉක්මනට යමු . ආච්චිඅම්මා කිව්වා වෙද සීයාව ඉක්මනට එක්ක එන්න කියල "

වෙද සීයා තෙල් බෝතලයක් හා බෙහෙත් හෙප්පුවක් රැගෙන කරත්තයේම අප නිවසට ආවේය .

" අරනෝලිස් අයියෙ මොකද මේ ? "

සීයා කිසිවක් කියන්නේ නැත . සීයාගේ කට පනනැතිවී ඇතිබවක් එයින් පෙන්නුම් කෙරිණි . වෙද සීයා බෙහෙත් හෙප්පුව විවර කර එහි වූ බෙහෙත් ගුලියක් දිය කර සීයාගේ මුවට ලං කලත් එය පොවාගනීමට හැකියාවක් නොවීය . සීයාගේ කටේ පැත්තකින් බෙහෙත් දියර සියල්ල ඉවතට වැගිරිණි . එය දුටු ආච්චිඅම්මා ඉකිගසන්නට ගත්තාය . වෙනදා සීයා අසනීප වූවත් ආච්චි අම්මගේ හිත හයිය ය . නමුත් අද මේ වන්නේ කුමක්ද ?

" වෙද සීයේ මොකද මේ ,  මටනම් හිතාගන්න බෑ . සීයා හොඳට හිටියනේ " 

" හොඳට ඉන්න අයට තමා පුතේ ඔක්කොම කරදර එන්නේ . මට පේන්නේ අරනෝලිස් අයියා ගුරුකමක් වරද්දගෙනද කොහෙද . මේක අසනීපයක් වෙන්න බෑ . නාඩි වැටිල්ල සාමාන්‍යයි . ඇස්වල වෙනසකුත් නෑ . ලඟදි මොනවද අල්ලපු ලොකු ලොකු අඩවූ ? ඒ මොකක් හරි වරද්දගෙන කියලා තමයි මමනම් හිතන්නේ " 

තාමත් සීයා සිටින්නේ හාන්සි පුටුවේය . මමත් වෙද සීයාත් තාත්තාත් එක්ව සීයා පරෙස්සමෙන් ඔසවාගොස් කාමරයේ ඇඳ උඩ හාන්සි කරවීමු .

කවදත් අපේ කරදර වලට පිහිටවන අඳුන ඇරීමට මම තීරණය කලෙමි . හනුමා ගෙන්වීමට කොතරම් මැතිරුවත් හනුමා එන්නේ නැත .

“……ආතාල බන්ධ පාතාල බන්ධ අටකොන රාක්ෂ බන්ධ ශක්‍ර දේවේන්ද්‍රගේ අනින් කැරකි කැරකී ඇවිලී දැවිලී මහාමේරුවට අත තබා සුරාසුර කොදෙවු සාගර තරණය කර හනුමන්තා දේව රාජා අංජන දේවී අරං එලිය බලා ඕඩු ස්වාමියානේ ඕඩු ඕඩු එස්වාහඃ………”


වෙද සීයා හරි බව තහවුරු වීමට එයම ප්‍රමාණවත් විය . වෙද සීයා සමග මම ඒ පිළිබඳව සාකච්චා කලෙමි .

" හනුමා එන්නේ නෑ වෙද සීයේ . මොකක්හරි මෙතන වැරද්දක් තමයි වෙලා තියෙන්නේ . දැන් සීයට කතාකරගන්න බැරි නිසා මොකවත් අහන්නත් බෑ . මොකද දැන් මේකට කරන්නේ ? "

" මම දන්න තව හොඳ වෙද මුහන්දිරම් කෙනෙක් ඉන්නවා . මම එයාට එන්න කියන්නද ? . අදම ටැලිග්‍රාම් එකක් ගැහුවොත් හෙට හවස දිහාට උන්නැහේට මෙහෙ එන්න පුළුවන් . උන්නැහේට මේ ලෙඩ ගැන හොඳ දැනීමක් තියෙනවා "

" ඔව් එහෙමත් කරමු එහෙනම්  "

" අරනෝලිස් අයියේ , මම ගිහින් එන්නම් . අපි බලමුකෝ මොකද කරන්න පුළුවන් කියලා . හිත දැඩි කරගෙන ඉන්න ඕන හොඳද "

කියමින් සීයාගේ අතක් අල්ලාගෙන සිටි වෙද සීයා අපේ කරත්තයෙන්ම ටැලිග්‍රාම් ගැසීමට නගරයට පිටත් විය .
එවෙලේ සිට අපගේ හිත්වලට කිසිම නිවනක් වූයේ නැත . සීයාගේ හෙට දවස ගැන බලාපොරොත්තුවක් පමණක් තබාගත් අපි කොටින්ම කුසට අහරක් හෝ ලබාගත්තේ නැත . ආච්චි අම්මා සීයා අසලින් හෙලවුනේ නැත . අම්මා කැඳ වර්ග සාදමින් සීයාට පෙවීමට තැත් කලත් ඉන් උගුරක් හෝ සීයාගේ උගුරෙන් පහලට ගියේ නැති තරම්ය . සීයාගේ දෑස් මදක් පියවී ඇත .

පසුවදා සවස් වනවිට ඉහතකී වෙද මුහන්දිරම් මහතා වෙද සීයා සමග අපගේ වලව්වට පැමිණියේය .

" මොකද මේ අරනෝලිස් ගුරුන්නාන්සේට වෙලා තියෙන්නේ ? . මම හොඳට දන්නා අඳුනන කෙනෙක්නෙ මේ "

කියමින් වෙද මුහන්දිරම්තුමා සීයා අසලට පැමිණියේය . ඔහු ඉතාම ඉවසීමෙන් සීයාව පරීක්ෂා කර බලා .

" සරුවාංග රෝගයක් නෙවේ . මේක ගුරුකමක් වැරදිලා වෙච්ච දෙයක් වෙන්න ඕන . මේකට මටනම් මුකුත් කරන්න අමාරුයි . වෙන ඇදුරෙක් ලවා තමයි මේකට ප්‍රතිකාර ගන්න වෙන්නේ "

යැයි කිවේය .

සීයා පිළිබඳව අවිනිශ්චිත හැගීම අප කාගේත් සිතේ රජයන්නට විය . එහෙත් වෙද මුහන්දිරම්තුමා ඊට පිලියමක් යොදන්නට අප හා කතිකා කලේය .

අරනෝලිස් ගුරුන්නාන්සේට වරදුනානම් එක හරිගස්සන්න පුළුවන් අය මේ ළඟක නම් ඇති කියලා හිතන්න බෑ . පුතා දන්නවද ගම්පහ ඉන්නවා යකෙක් බැඳගෙන වැඩ ගන්න සියාතු කියලා ඇදුරෙක් . මම උන්නැහේට පණිවිඩ යවන්නම් . එතකන් සීයට වතුර , කැඳ වගේ දේවල් කොහොමහරි පොවලා පන ගැටගහගෙන ඉන්න බලන්න . ඉක්මනටම සියාතු උන්නැහේට එන්න කියමු .

දින දෙකකට පසුව සියාතු නැමති ගුරුන්නාන්සේද වලව්වට පැමිණියේය .

" මේ අරනෝලිස් ගුරුන්නාන්සේගේ වලව්ව වෙන්ටැ . මම තමයි ගම්පහ සියාතු ගුරුන්නාන්සේ . මට වෙද මුහන්දිරම් මහත්තයා කිව්වා මෙහෙට එන්න කියලා අරනෝලිස් උන්නැහේට මොකද්ද අකරතැබ්බයක් වෙලා කියලා . පොඩි පරහකට තියෙන්නේ මගේ ගෝලයට මේ වත්තට එන්ට බැරි එක තමයි "

ඔහු මේ කියන්නේ ඔහු බැඳගත් යක්ෂයාට අපගේ වත්තට ඇතුළු වීමට නොහැකි වීම පිලිබඳවය .

" ඉන්න මම එයාව ඇතුලට ගන්නම් "

කියමින් මම කිනිස්ස රැගෙන වත්ත මායිමට ගොස් එය මතුරා වත්ත මායිමේ ඉරි කීපයක් ගැසුවෙමි . ඒ ඉරි හරහා සියාතු ගුරුන්නාන්සේගේ යක්ෂා ඇතුල් වූ බව සියාතු ගුරුන්නාන්සේ පැවසීය .

ඔහු සීයා අසලට ගොස් කාමරයෙන් අප සියල්ලටම පිට වීමට කීවේය . කාමරයේ දොරකඩ අසලට වී සිදුවන්නේ කුමක්ද කියා මම බලා සිටියෙමි . සියාතු ගුරුන්නාන්සේ සීයා අසල හිඳගෙන තම මල්ලේ දමාගෙන ආ කුඩා වාලම්පුරියක් අතට ගත්තේය .හෙතෙම එයට මතුරා කනේ තබා ගත්තේය .

" දැන් මේ මොකද්ද වෙලා තියෙන්නේ කියලා මට දැනගන්න පුලුවන්ද ? "
කියා හෙතෙම වාලම්පුරියෙන් විචාළේය . එසේ විචාරා මද වෙලාවක් වාලම්පුරියට සවන්දී සිටි හෙතෙම

කවුද මෙහෙ පොඩි ගුරුන්නාන්සේ කියන්නේ කියා අප දෙසට හැරෙමින් අසන ලදී .

" මම සෙමෙන් සෙමෙන් ඔහු දෙසට ගමන් කරන විට , මට මගේ යක්ෂයා කියනවා මෙහේ තියෙන අංජනම ඇරලා බලන්න කියලා . මට ඒක දෙන්න "

මම පෙට්ට්ගම තුල ඇති අංජනම ගෙන ඔහුට දුන්නෙමි . ඔහු එය විවරකර අල්ලේ තබාගෙන මතුරන්නට වීය . ටික වෙලාවක් මතුරා ,

" පොඩි ගුරුන්නාන්සේ බලන්න මේකේ මොකවත් පේනවද කියලා "

" මමත් අංජනම අරින්න හැදුවා . ඒත් හනුමා ආවේ නෑ " කියමින් මම අංජනම අතට ගෙන බැලීමි .

මා වික්ෂිප්ත වූයේ එහි සිනහ වෙමින් සිටි කාන්තාව දැකීමෙනි .

" දෙයිහාමුදුරුවනේ මේ අර සීයාව මරන්න එකපාරක් ආපු නාග කන්‍යාවිය . සීයා එයා කිව්වදේ කලේ නැතුව ආයෙත් බන්දනය කළා . මේ එයා බන්දනේ කඩාගෙන ඇවිත්ද "

" ඔව් එහෙම දෙයක් තමයි මේ . මේක ලේසියෙන් හරි ගස්සන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවේ . අවුරුදු ගානක් හිතේ පැසවපු සාපයක් මේ . තව ගුරුන්නාන්සේලා තුන්දෙනෙක් ඉන්නවා මම දන්න . මට විතරක් මේක තනියම කරන්න බෑ . ඒ අයවත් ඉක්මනට ගෙන්න ගන්න ඕන . මිදුල ඉස්සරහා තොවිලයක් නටන්න ඉඩ තියෙන මඩුවක් හදවන්න ඉක්මනට . ඒගමන්ම අර ගුරුන්නන්සේලාට මෙහෙම එන්න කියලා ටැලිග්‍රාම් යවන්න  "

යැයි සියාතු ගුරුන්නාන්සේ පැවසීය . ඒවනතෙක් සීයා අසනීප බව ගමේ කවුරුත් දැන සිටියේ නැත .

" උඹ ගිහින් ගුරුන්නාන්සේට අමාරුයි කියලා ගමේ උන්ට ඉක්මනට එන්න කියාපන් දවල් ඉර හැරෙන්න කලින් වලව්වට "

කියා මම කරත්තකරු පිටත් කර හැරීමි . ගමේ සියල්ලෝම සීයාට ගෞරව කරන්නෝය . එබැවින් වැඩි දෙනෙක් වලව්වට පැමිණියෝය .

" ගුරුකමක් වැරදිලා සීයා දැන් ඉන්නේ අසාධ්‍ය තත්වෙක . සීයට ලොකු යාතුකර්මයක් කරන්න වෙලා තියෙනවා . අද රෑ වෙන්න කලින් මිදුලේ ලොකු මඩුවක් ගහන්න ඕන . මට ඒවා බලන්න විදියක් නෑ . මම සීයා ගාව ඉන්න ඕන . මේ ඉන්නේ අපේ සීයා වගේම දක්ෂ තවත් ගුරුන්නාන්සේ කෙනෙක් . මුන්නැහේගෙන් උපදෙස් අරගෙන ඒ රාජකාරියට උදව් කරන්න කියන්න තමයි මම වලව්වට එන්න කිව්වේ "

කියමින් මම වලව්වට පැමිණි සියල්ලෝම ඇමතීමි . කාන්තාවන් කීප දෙනෙක් පොල් අතු ගෙන ඒමට ගිය අතර පිරිමි කීප දෙනෙක් වලවල් හැරීය . තවත් කීප දෙනෙක් පුවක් ගස් කපා ගෙනවුත් සියාතු ගුරුන්නාන්සේගෙ උපදෙස් අනුව මඩුව තැනීම ආරම්භ කළහ . කෙසේ හෝ සන්ධ්‍යාව වන්නට මත්තෙන් මඩුව සාදා නිම කෙරිණි . ඒ වනවිට මා සිටියේ සීයා අසලය .

" පොඩි ගුරුන්නාන්සේ ,  අරනෝලිස් ගුරුන්නන්සේව එලියට එක්ක යන්න ඕන . මේ යාතුකර්මේ ඉවර වෙනකං ගුරුන්නාන්සේ තොවිල් මඩුවේ තියාගමු "

සීයා සිටින ඇඳ ඔසවාගෙන මිදුලේ මඩුවට යාමට ගමේ පිරිමින් ඉදිරිපත් වීය . මම ඇඳේ පැත්තකින් අල්ලනවිට

" පොඩි ගුරුන්නාන්සේ ඉන්න , අපි මේ රාජකාරිය කරන්නම් " කියමින් ඔවුන් මහත් ඕනෑකමින් සීයාව පරෙස්සමින් තොවිල් මඩුවට රැගෙන ගියහ "

මඩුවේ හතරකොන කණු වලට අමතරව තවත් කණු සිටුවා තිබිණි . පැත්තක ගොප් කොළ වලින් මල් යහනාවක් හා හත්මාලේ තොරණක් බැඳ තිබිණි . සීයා වැතිර සිටින ඇඳ හත්මාලේ තොරණ අසල තබන ලෙස සියාතු ගුරුන්නාන්සේ විධාන කෙළේය . රාත්‍රියේ සීයාට සීතල වන හෙයින් මම සීයාට රෙද්දක් පෙරවීමි .

" පොඩි ගුරුන්නාන්සේ , අරනෝලිස් ගුරුන්නාන්සේ ගාවින් පොල්කටු අඟුරු කබලක් තිබ්බනම් හරි සීතල ගතිය මගඇරෙන්න "

එය ඇසුණු ගමේ කෙනෙකු .

" ඉන්න මම එක කරන්නම් පොඩි ගුරුන්නාන්සේ "

කියමින් , සීයා අසලට පොල්කටු අඟුරු පත්තු කල ගිනි හට්ටියක් ගෙනවිත් තැබීය .

සීයා සිටින ඇඳ අසල හිඳගත් සියාතු ගුරුන්නාන්සේ සීයාගේ වම් අත අල්ලාගෙන මතුරන්නට විය . එවෙලේ සිට ඉහත කීඅනෙක් ඇදුරන් එන තුරු හෙතේම තම මැතිරීම නවත්වන ලද්දේ කෑමට සහ අනෙක් අවශ්‍යතා කීපයක් සඳහා පමණි .

දින දෙකක් පුරාවට මෙම මැතිරීම කෙරුණු අතර ඒ කාලයේම සීයා සිටියේ නිවසේ නොව තොවිල් මඩුවේය . නිවසේ සියල්ලෝද විටින් විට සීයාට කැඳ වතුර පෙවීමට සීයා අසලට ආ අතර වැඩි වෙලාවක් සීයා අසල සිටියේ මමය . ඊට හේතුව සීයාගේ ගුරුකම් රහස් ගැන මනාව දන්නා එකම පුද්ගලයා මම හෙයිනි .

දින දෙකකින් කලින් කී ඇදුරන් දෙදෙනා බෙරකරුවන් හා තවත් ආවතේව කරුවන් කීප දෙනෙකුද කැටිව වලව්වට ආහ . ඔවුන්ට නවාතැන් දුන්නේද වලව්වේය . ඔවුන් පැමිණි වෙලාවේ සිට ඔවුන් වැඩි කාලයක් ගත කලේ සීයාගේ මෙම ගුරුකම සිදුකර සීයා සුවපත් කිරීමේ කාර්යයටය . කොටින්ම කියතොත් ඔවුන් තම ආහාර වෙලා හෝ ගන්නේ අපගේ බල කිරීමටය . ඔවුන්ගේ කතාවෙන් මට තේරුම් ගියේ ඔවුන් සීයා හට ඉතාම ලෙන්ගතුකමක් හා ගෞරවයක් දක්වන බවයි . එනම් මීට පෙර සිට ඔවුන් සීයා පිළිබඳව දැන සිටිය යුතුය .

තනි පුද්ගලයෙකු සඳහා යාතුකර්මයක් කිරීමට දැන් ඇදුරන් හතරදෙනෙකු එකට එක්ව වරු ගණන් මතුරමින් මහන්සි වේ . වරෙක ඔවුන් දිෂ්ටිය ගැනීමට කනත්තට යයි . සමහරුන් පරල වී කනත්තේ සිට දිව විත් හත්මාලේ තොරණ අසල සිහි නැතිව ඇද වැටේ . එවිට තවත් ඇදුරෙකු ඔහුට මතුරා පැන් ඉස සිහිය ගනියි . සිහිය ආ වහාම නැවතත් ඔවුන් මන්තර මතුරන්නට ගනී .

" පුතා දන්නවද සීයා මේ නාග කන්‍යාවියක් බන්ධනය කරලා කරපු ගුරුකම වැරදිලා කියලා "

කියමින් එක් ඇදුරෙකු මාගෙන් විචාළේය .

" ඔව් , එකපාරකුත් කරදරයක් උනා . කතරගමින් කෙනෙක් එක්ක ඇවිත් තමයි එක හරිගැස්සුවේ . මට තේරෙනවා මේ පාරත් ඒ නාග කන්‍යාවිය සම්භන්ධ ප්‍රශ්නයක් කියලා "

" අරනෝලිස් ගුරුන්නාන්සේ මටත් ඉස්සර උගන්නලා තියෙනවා . මමත් සමහර දේවල් ඉගෙනගත්තේ ඉස්සර මේ වලව්වේ නැවතිලා . මම කවදාවත් හිතුවේ නෑ ගුරුන්නාන්සේ මෙහෙම වැඩ වැරැද්ද ගනියි කියලා "
හෙතෙම මා හට පැවසීය . සීයාගේ යටි හිතේ සඟවා සිටින හිතුවක්කාරකම ගැන දන්නා මම කරබාගෙන සිටියෙමි .

අවසන් මහා යතු කර්මය ආරම්භ විය .

එදින සවස සිටම තොවිල් මඩුව කලබලකාරී විය . එක් ඇදුරෙකු යක්ෂ දිෂ්ටිය වැටී කනත්තට දිවයන්නට වීමෙන් මහත් කලබලයක් ඇති විය . සමහර අවස්ථා වලදී ඔවුනට සිහිය ගැනීමට මතුරන්නට මටද සිදුවීය .
එදින රාත්‍රියේ ගම්වැස්සන් සියල්ලෝම බලා සිටියදී යාතුකර්මය ආරම්භ විය . ඇදුරන් හතරදෙනා සීයාගේ ඇදේ හතරකොනේ සිට ප්‍රදේශයම භිරාන්ත කරමින් මතුරන්නට විය .

“………….. එක්මන්සල යක්ෂයා වර දෙමන්සල යක්ෂයා වර තිස්දහසක් මහසොහොන් පිරිවරන් මහසෝනාවර අමුසෝනවර ලේසෝනාවර ජයසෝනාවර අකාස භවනේ පිල්ලි කට්ටී වරෙන් කඳ කුමාර අවතාර පිල්ලි කට්ටී වරෙන් නාග අවතාර පිල්ලි කට්ටී වරෙන් වෙසමුණි අවතාර පිල්ලි කට්ටී වරෙන් ගෝඩිම්බර දේවතාවාගේ අනින් රත්නකාර දේවතාවගේ අනින් ගජකුම්බකාරී දේවතාවියගේ අනින් ආරූඩ පත්ම කවිලාසනේ කරකවා මෙරඟ ඇදුරා කී බස් අසා දොළ පිදේනි ගන්න කෝලි අවතාරෙන් වර වර විපුල මහසොහොන් දිෂ්ටී වරෝ…………..”


ක්‍රමයෙන් ඒ මන්තර හඬ වැඩි විය . ටික වෙලාවකින් රජ ගොවි වෙළඳ චණ්ඩාල ආදී නොයෙක් කුලවලට අයත් නයි කීපදෙනෙක් හත්මාලේ තොරණ වටා සැරිසරන්නට ගත්හ . පසුව ඔවුන් තොරණේ මැද කොටසට නැග ගත්හ .

මන්ත්‍ර මතුරමින් සිටි එක් ඇදුරෙකු මතිරීම නවතා ඔහුගේ අංජනම පෙරේත තටුවක තබා එලිය ඇරීය . ඔහු එලිය අරිනවාත් සමගම සියාතු ගුරුන්නාන්සේ ඔහු අසලට පැමිණ ප්‍රශ්න විචාරන්නට ගත්තේය .

( මේ සවුන්ඩ් ක්ලිප් එක ප්ලේ කරගෙන කියවන්න . ප්‍රශ්න අහන ඒවත් සවුන්ඩ් ක්ලිප් එකේ තියෙනවා )





" කවුද දැන් මේ පෙරේත තටුවට ඇවිත් ඉන්නේ කියලා බලන්න , බලලා කියන්න අපට "

" පෙන්නුම් කරණ ආකාරයට මෙතන පෙන්නුම් කරන්නේ , ගැහැනුන් දෙන්නෙක් පෙන්නුම් කරනවා "

" මොන වගේද ගෑණු දෙන්නගේ හැඩරුව කියන්න අපට "

" හීන් කෙට්ටුදැරී කළු ගෑණු කෙනෙක් ඉන්නවා "

" ඔව් අවුරුදු කීයක් විත‍ර කෙනෙක්ද "

" පෙනුම් කරන ආකාරයට අවුරුදු හැටක හැටපහක ආකාරයක් පෙනුම් කරනවා "

" හැටක හැටපහක කළු කෙට්ටු එක්කෙනෙක් , අනිත් එක්කෙනා කවුද "

" කළු කෙට්ටු කෙනෙක් පෙන්නුම් කරනවා "

" අනිත් කෙනා ? "

" අනිත් කෙනා පෙන්නුම් කරන හැටියට මෙතනට ගෙන්නපු කෙනෙක් "

" මෙතනට ගෙන්නපු කෙනෙක් , ඒ කියන්නේ මේගොල්ලන්ගේ කවුරුවත් නෙවෙයි ? "

" පිටින් ආපු කෙනෙක් "

" පිටින් ආපු කෙනෙක් "

" අපිට දැන් මේ දෙන්නව හොඳාකාරව බැඳගන්න පුලුවන්ද කියලා බලන්න . බන්ධනයට අරගෙන හිරකරගන්න පුලුවන්ද අපට ? "

" පුළුවන් කියනවා "

" පුළුවන් කියනවා "

" එහෙනම් අපි බන්ධනයට ගමු "

මේ ආකාරයට දෙදෙනාගේ සංවාදයෙන් හෙළි වූයේ ඉහත කී කළු කෙට්ටු ගැහැණිය අහිකුන්ටිකයාට බන්ධනය කල නාග කන්‍යාවිය බවත් අනෙක් කාන්තාව දේවතාවියක් බවත්ට . මෙම ඇදුරන් හතරදෙනා මේ මුලපුරන්නේ සීයා විසින් කළ ඒ අකටයුත්ත නිවැරදි කරවා නාග කන්‍යාවිය දේව බන්ධනයකට හසු කරවා සීයාගෙන් ඇයගේ සාපය ඉවත් කරවීමටය .

ඇදුරන් හතරදෙනා නැවතත් සීයා අසලට පැමිණියහ . ඔවුන් සීයා සිටින ඇඳ හතරකොන බිත්තර හතරක් තබා එක් එක් ඇදුරා ඒ එක් එක් බිත්තරය අසල සිට මතුරන්නට ගත්හ .

..... කර්ණමාලි හස්තං ගිනි ගිනි උපුටා දෑතට අල්ලා තැනෙ තට්ටු බී ඉන්ද්‍ර නීල ගුරු සෛර වර ස්වර්ණ මණ්ඩලේ මල රූප තල මරණ කාම දේවතාවා මුරුත්තාල් ප්‍රාණ නලල මරුකුල යක්ෂයා මල කඳේ සේමන් ගන්න මරණ මණ්ඩලේ බලා දිෂ්ටි හෙලා යමපුර සෙල්ලුම් අකාල ලෝදම් පුපුර පුපුරා ඔට්ටු සර්ව වින ධාරනේ තීන්දු වින සැරගිනි මරුවා , භූමි කිලම්බු මරු යක්ෂයා මරු විසගිනි කන්ද සැනෙන් උගුලා මෙරඟ මඩලට දිෂ්ටි හෙලන්න වරෙන් මරුවා .....................


මන්ත්‍ර ශබ්ධය ක්‍රමයෙන් වැඩිවත්ම සියාතු ගුරුන්නාන්සේ අසල තිබූ බිත්තරය ඉබේම පිපිරී ගියේය .  මේ ආකාරයට බිත්තර හතරම ඉබේම පිපිරී යනතුරු ඔවුන් මැතිරීම නැවතුවේ නැත . හත්මාලේ තොරණේ සිටි රජකුලේ නයා සීයා අසලට පැමිණියේය . හෙතෙම සීයාගේ ඇඳ අසල දරන ගසාගෙන සිටි අතර විදාහල පෙනය හකුලාගත්තේම නැත .

යාතුකර්මයේ අවසානය ළඟාවිය . රත්රන් කෙන්දක් අතටගත් සියාතු ගුරුන්නාන්සේ එහි ගැටයක් ගසා ගැටය හිර නොකර මතුරන්නට විය . මතුරා අවසානවීමත් සමගම ඔහු එහි ගැටය හිරකර අංජනම බලන්නට කියා අනෙක් අදුරෙකුට පැවසීය . අංජනමෙන් බලනවිට ඉහත සඳහන් කල කළු කාන්තාව ඉතාම අලංකාරව දේවතාවියක් ලෙස පෙනෙන බව කීය . යාතුකර්මය සාර්ථකය . එය සනාථ කරමින් .

" පුතේ " කියමින් සීයා මා ඇමතීය .

ඇදුරන් හතරදෙනා බෙර හඬ මධ්‍යයේම සීයා අසලට පැමිණ සීයාගේ අත් දෙකෙන් හා කකුල් දෙකෙන් අල්ලා පිරිත් කියන්නට පටන් ගත්තේය . පලාතම දෙදරවමින් ඔවුන්ගේ පිරිත් හඬ පැතිරිණි . ගුරුන්නාන්සේට සනීපයි කියමින් ගමේ අය සැනසුම් සුසුම් හෙලනු මම දුටුවෙමි .

සීයා තවත් මාරකයක් පැන්නේය .

දින කීපයකට පසුව සීයාට හොඳින් ඇවිදීමට හැකි විය . ඇදුරන් හතරදෙනා නිවසින් පිටත් වූයේ සීයා සාමාන්‍ය තත්වයට ආ පසුවය .

" අරනෝලිස් ගුරුන්නසේට එහෙනම් අපිත් ඕන උනා නේද "

කියමින් එක් ඇදුරෙකු සිනාසුනේය .

" එහෙම තමයි බං නරක කාලේ ආවම "

කියමින් සීයා සිනාසුනේ තමන්ගේ හිතුවක්කාරකම් අමතක කරමිනි .

මා , නිවසට ආ ඇදුරන් සමග ආගිය තොරතුරු කතා කරේ යාතුකර්මය අවසන් වීමෙන් පසුවය . එක් අයෙක් නුවර මැණික්හින්නේය ,අනෙක් අය ගම්පහය . ඔවුන් සියල්ලෝම සීයා ගැන හොඳින් දන්නා අයය .

සියල්ල යතා තත්වයට ආපසු ඔවුන් වලව්වෙන් නික්ම ගියේ සීයාට වැඳ නමස්කාර කරමිනි .

" සීයාව සනීප කරන්න ආපු අය සීයාට වැන්දේ ඇයි "

" අර මම දීපු තඹ සන්නසේ ඒවට හේතු ඇති , කියවලා බලන්න "

කියමින් සීයා කතාව නැවැත්වීය .

මහා ධාරානිපාත වර්ෂාවක් ඇද හැලී ගංවතුරක් ගලන්නට ඔන්නමෙන්න තිබී වර්ෂාව නතරවී , ගංවතුර ඇතිවීමේ භය පහව ගියාක්මෙන් මහත් වූ සහනයක් මගේ සිතේ ඇතිවිය .

                                                             
තවත් කතාවකින් හමුවෙමු .

ඔබ සැමට සමන් දෙවිඳුගේ පිහිට ලැබේවා !