මෙහි එන නම් ගම් සියල්ල මනඃකල්පිතය
19 වන සියවස මුල් භාගයේ වැල්ලබඩ පත්තුවේ එක්තරා ග්‍රාමයක සිදු වූ සත්‍ය සිදුවීමක් ආශ්‍රයෙනි.පසුගිය කොටසෙන්
" අලින්ට මිනිස්සුන්ගේ ඉව ඉක්මනට දැනෙනවා කියනවා නේද ? "
" ඒකට මම කරා හොඳ වැඩක් . මහත්තයටනම් කැත හිතෙයිද දන්නේ නෑ . මම වැඩි හරියක්ම ඔතනට අලි එන වෙලාවට , ඇඟේ අලිබෙටි ගාගෙන තමයි හිටියේ "
එය ඇසීමත් සමගම මට මහත් අප්‍රසන්න හැගීමක් ඇති වුවද අලිබලන්නා වෙත එය නොපෙන්වා සිටීමට මා වගබලාගත්තෙමි .
" අලි බෙටිවල මහත්තයෝ හිතන තරම් මහලොකු කැතක් අපිටනම් නෑ . අපි අතින් අරන් තමයි අලිබෙටි අස් කරන්නෙත් "
" ඉතින් මාමා කෑවේ බිව්වේ ? "
" ඒ කාලෙම කෑවේ ගස්වල ගෙඩි ජාති තමයි .සුදු අලියෙක් බලන්න තිබ්බ උවමනාව නිසා මට එක දුකක් කියලා දැනුනේ නෑ "
" ඉතින් කියන්නකෝ මාමට සුදු අලියෙක් හම්බුනාද ? "
අද එතැන් සිට
" ඉතින් මාමා ඒ ඇතා කිට්ටුවට ගියේ නැද්ද ? "
" නැහැ . සමන් දෙවියන්ට අයිති දේවල් අපිට අල්ලන්න තහංචියි මහත්තයෝ . සමන් දෙවියන්ගේ අඩවියේ ඉන්නේ සමන් දෙවියන්ගේ වාහනය විදියට වැඩ කරන අලි ඇත්තු . ඒ නිසා උන්ට වග කියන්න අපිට තහංචියි මහත්තයෝ . ඇත් සොහොනේ වැටිලා තිබුණ ඇත් දල ගොඩක් තිබුණා . ගජමුතු ඇට පවා කීප පලකම තිබුණා දැක්කා . ඒත් මම ඒ එකක්වත් ගත්තේ නැහැ . සමන් දෙවියන්ගේ අඩවියට මම ඇතුළු උනේ මහත්තයෝ සුදු අලියෙක් බලන්න ඕන කියලා හිතාගෙන . ඒ මොක උනත් සල්ලි වලට වඩා අපිට දෙවියන්ගේ පිහිට වටිනවා මහත්තයෝ . ඒ නිසාම මම මුකුත්ම ගන්නේ නැතුව අලි ඇත්තු එහෙට මෙහෙට වෙනකල් ඉඳලා එන්න ආවා "
" මාමා ඊට පස්සෙද මෙහේ වැඩට ආවේ ? "
" ඔව් . මට ආරංචියක් ආවා මෙහේ අලි බලන්න කෙනෙක් හොයනවා කියලා . පස්සේ මම මෙහෙට ආවා . මෙහෙ අලි බලන්න උන්න මහ උන්දා අලියෙක් ගහලා මැරුණට පස්සේ මම මෙහෙ අලි බලන උන්ගේ මහ එකා උනා "
මේ කතාබහ අතරතුර සීයා මෙම භාරදූර කාර්යය සඳහා අවශ්‍ය දේවල් සූදානම් කරගෙන ඒමට වලව්වෙන් පිටත්වී ගියේය . පැය කීපයකට පසුව සීයා නැවත වලව්වට පැමිණියේය . හෙතෙම සුදු රෙද්දක ඔතාගෙන රැගෙන ආවේ තරමක විශාල පුහුල් ගෙඩියකි . එම පුහුල් ගෙඩිය අළු වලින් වැසී සුදු පැහ ගැන්වී තිබිණි . මා එය අල්ලන්නට තැත් කල අවස්ථාවේ සීයා එය වලක්වන ලදී .
" හා හා පුතේ ඕක අල්ලන්න එපා දැන්මම . ඔයාට වැඩක් තියෙනවා කරන්න . නාලා පිරිසිදුවෙලා එන්නකෝ ගිහින් , මම ඒ මොකක්ද කියලා කියන්න "
" මම නාන්න යන්න තමයි හැදුවේ සීයේ . මම වලව්වේ වටේ ඇවිදලා බැලුවා මොනවද තියෙන්නේ කියලා මේ පැත්තේ . තව අර අලි බලන කෙනා එක්ක කතා කළා ඇත් සොහොන තියෙන තැන කොහොමද හොයාගත්තේ කියලා දැනගන්න . සීයා නෑවද ? "
" ඔව් පුතේ මම නාලා තමයි ගියේ . පුතා නාලා එන්නකෝ . තියෙනවා වැඩක් කරන්න මේ පුහුල් ගෙඩිය ගෙනියන්න කලින් "
මම එතැනින් නික්ම නාන්නට ගියෙමි . මම නෑමෙන් පසුව නැවත සීයා හමුවට පැමිණියෙමි .
" සීයේ මම නාලා ඉවරයි "
" එහෙනම් ඔය ඇඳුම් මාරු කරගෙන සුදු සරමක් ඇඳගෙන එන්න . මේ පුහුල් ගෙඩියට පුතාට කියලා රූපයක් අන්දවා ගන්න ඕන . රාක්ෂයෙක්ගේ රූපයක් . පුතාට මතකද ගජදල රාක්ෂයාගේ රූපය . මම දවසක් පොතක තිබිලා පුතාට පෙන්නුවා කියලා මට මතකයි . අන්න ඒ රූපය මෙන්න මේ පුහුලේ අඳින්න ඕන උල් කරපු ඉරටුවකින් "
මම සුදු ඇඳුමින් සැරසී එනවිට සීයා , වලව්වේ සාලයේ පැදුරක් එලා ඒමත සුදු රෙද්දක් දමා සුදු රෙද්ද මත මෙම පුහුල් ගෙඩිය තබා බලාගෙන සිටියේය . ගජදල රාක්ෂයා යනු රාක්ෂයින්ගෙන් බලසම්පන්න රාක්ෂයෙකි . හෙතෙම ගුරුකම් වලට ගෙන්නනු ලබන්නේ විශේෂ අවස්ථා වලදී පමණි . ඒ එම රාක්ෂයා රාක්ෂ වර්ගයාගෙන් ඉතාම දරුණු රාක්ෂයෙකු වන නිසාවෙනි .
එක් දිනෙක මමද ගජදල රාක්ෂයා ගුරුකමක් සඳහා කැඳවීමි . රූපයෙන් පෙනෙන්නට ආවේ නැතිවූවද ගජදල රාක්ෂයා හක්ගෙඩියකට ආවේශ කරවාගත්පසු අපට අවශ්‍ය සමහර කාර්යයන් ඔහු ලවා කරගත හැක . මෙම රාක්ෂයා ආවේශ වූ හක්ගෙඩිය අවශ්‍ය තැනකට යැවීමටද හැකියාව තිබේ .ඒ කෙසේ වෙතත් අවශ්‍ය වෙලාවට එන රාක්ෂයා අනවශ්‍ය වෙලාවට පිටත් කර හැරියේ නැතිනම් රඟමඩලට ආරාධනා කරන ඇදුරාගේ ජීවිතය අවදානමකට පත්වන බව මම සීයාගෙන් අසා තිබේ .
" හා එහෙනම් මෙන්න ඉරටුව . මේ පුහුල් ගෙඩියේ අඳින්න ඕන රාක්ෂයාගේ රූපය "
මම කෙමෙන් කෙමෙන් හැඩ ගන්වමින් ගජදල රාක්ෂයාගේ රූපය පුහුලේ සටහන් කලෙමි . මෙම රූපය ඇඳීමෙන් පසුව පුහුල ජීවම් කල යුතුය .
" සීයේ දැන් පුහුල් ගෙඩිය ජීවම් කරන්නේ කොහොමද ? "
" ඒක පුතේ මෙතන කරන්නේ නැහැ . අපි එකට තමයි ඇත් සොහොනක් හොයාගෙන යන්නේ . ඇත් සොහොනක ඉඳගෙන තමයි පුහුල් ගෙඩිය ජීවම් කරන්න ඕන . ගජදල රාක්ෂයා වගේම මේ පුහුලට බන්ධනය කරගෙන අරන් එන්න ඕන මැරිච්ච ඇතෙකුගේ ආත්මයක් . ඒක තමයි අපි ඇත් සොහොනට යන්න ඕන වෙන්නේ "
" දැන් මටනම් ඇත් සොහොනට යන්න බයයි වගේ සීයේ "
" බයවෙන්න කාරී නෑ . මම ඉන්නවනේ . ශ්‍රී පාද අඩවියේ වලස්සු දිවියෝ එහෙම ඉන්නවා කියලා කියනවා . ඒත් බයවෙන්න උවමනා කරන්නේ නැහැ . ඒවට මන්තර තියෙනවා . ඒ නැතත් සමන් දෙවි හාමුදුරුවෝ අපිව ආරක්ෂා කරනවා කියලා මට විශ්වාසයි "
කතාවෙන් කතාවෙන් මම රාක්ෂ රූපය පුහුලේ ඇඳ අවසන් කලෙමි . එය සිතු තරම් රුදුරු පෙනුමක් නොගත් නිසා මම දල දෙක තවත් දික් කලෙමි . ඉන්පසුව රාක්ෂයාගේ රුදුරු පෙනුම මනාව එම රූපය හරහා දෘශ්‍යමාන විය . දැන් ඉතිරිව ඇත්තේ පුහුල ජීවම් කිරීම පමිණි . මෙය ජීවම් කිරීමට අවශ්‍ය සියලු කළමණා ද්‍රව්‍ය සීයා විසින් වලව්වේ ප්‍රධානියා වෙත දන්වා පිළියෙළ කළේය .
එදින රාත්‍රියේ මා නින්දට ගියේ හෙට දින අප කරන්නට මුලපුරනු ලබන වික්‍රමය පිළිබඳ මනඃකල්පිත චිත්‍රයක් මවාගැනීමෙනි . මන්තර කියා යකුන් ගෙන්වා වින බන්ධන කැපීම සීයාටද මටද හුරුපුරුදු දෙයකි . නමුත් මෙවන් සද්දන්ත අලියෙකුගේ දොස් දුරු කිරීමට මෙවන් ගුරුකමක් කරනු ලබන ප්‍රථම අවස්ථාව මෙය විය . එබැවින් මා එය කෙසේ වන්නේද කියලා බලාපොරොත්තුවක් පමණක් හිතේ පැලපදියම් කරවාගෙන දෑස් ගුලිකරවා නිදාගත්තෙමි .
පසුවදා උදෑසනම මමත් සීයාත් වලව්වේ ප්‍රධාන අලි බලන්නාත් වලව්වේ කරත්තයකින් ශ්‍රී පාදස්ථානය කරා ගමන් කිරීම ආරම්භ කලෙමි . සෙමෙන් සෙමෙන් ගමන් කල කරත්තය පලාබත්ගල පුරාණ රජමහා විහාරය අසලට පැමිණීමට සැලකියයුතු කාලයක් ගතවිය . පලාබත්ගල රජමහා විහාරයේ , විහාර භූමියේ කරත්තය ගාල් කරවා මමත් සීයාත් ප්‍රධාන අලි බලන්නාත් ශ්‍රී පාද කන්ද තරණය කිරීම ආරම්භ කලෙමු .
" පුතාලා ඉස්සර වෙන්න "
කියා අපව ඉස්සර කරවූ සීයා අප පිටුපසින් මන්තර මතුරමින් ආවේය . ඒ මතුරන්නේ දිවියන් වලසුන් සහ සද්දන්ත අලි ඇතුන් පන්නා දමන මන්තර පෙළකි . සීයා මුළු ගමන් මග පුරාවටම මතුරන ලද්දේ මෙම මන්තර පෙළය . සමහර අවස්ථා වලදී සීයා ගස්වල කොළ අතු කඩා එල්ලමින් මන්තර මැතිරුවේය . අවසානයේ ධර්මරාජගල අසලට පැමිණි පසු වලව්වේ ප්‍රධාන අලි බලන්නා තම හඬ අවදි කළේය .
" ගුරුන්නාන්සේ , අපිට මෙතනින් තමයි කැලේ ඇතුලට යන්න වෙන්නේ . නයි පොළොන්ගු පිඹුරෝ එහෙම ඉන්නවා මේ කැලේ . ඒ නිසා කල්පනාවෙන් අඩිය තියාගෙන එන්න ඕන "
පසුව සීයා මගේත් අලි බලන්නාගේත් කකුල් වලට කොළ අත්තකින් මතුරා පවන් සලන ලදී . එසේ කරන්නේ නයි පොළොගුන් වැනි සතුන්ගෙන් ආරක්ෂා වීමටය . එම මන්තර වලින් මැතිරු පසු සර්පයින් ලංවන්නේ නැති බව මම පුස්කොල පොත් කීපයකම තිබී ඉගෙන ගෙන සිටියෙමි .
අමනුස්සයින් පිළිබඳව මම හරියාකාරව දනිමි . ශාස්ත්‍රානුකූලව ඔවුන් ගෙන්වීමටත් අවශ්‍ය වැඩ කරවාගෙන නැවත යැවීමටත් මම හොඳින් දනිමි . එබැවින් මොන යකෙකු මා ඉදිරියට පැමිණියද මා මෙසේ සසල වී නැත . අද දින මා මේ ගමන් කරන්නේ අලි ඇතුන් දිවි වග වලසුන් ගහන මහා ඝන වනාන්තරයකය . ඒ නැතත් මෙම මාවත පිළිබඳව සීයා හෝ මම හෝ හරියාකාරව දන්නේ නැත . එබැවින් පැහැදිලි අවසාන අරමුණක් තිබුණද අප මේ ගමන් කරන ලද්දේ අපැහැදිලි මාවතකය .
" ග්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර් ග්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර්ර් "
" ගුරුන්නාන්සේ ඔන්න ඇහෙනවා නේද ? . දිවියෙක් වගේ . පොඩ්ඩක් මේ ගල් කුලට මුවා වෙලා බලන්න අර ඈත තියෙන පඳුර ළඟ හෙලවෙනවා වගේ පේනවා "
අලි බලන්නා සෙමෙන් කොඳුරා කීවේය . සැබවින්ම ඒ දිවියෙක්ය . නමුත් ඌ විශාල දිවියෙකු නොවේ . නමුත් ගිනි පුලිඟුවත් , සාමණේර නමත් , නයි පැටියාත් මෙන් දිවියාද කුඩා යයි සිතා සුළුකොට තැකීම නුවණට හුරු සතෙකු නොවේ . සීයා වැලි අහුරක් ගෙන මතුරන්නට විය . සෙමෙන් මතුරන මන්තරය වුවද දිවියාට ඇසෙන්නට ඇත . ඒ නිසාවෙන් දිවියා අපව ඉලක්ක කරගත් බව අපට පෙනිණි . දිවියා කෙමෙන් කෙමෙන් දැන් අප ඉන්නා දෙසට එන වේගය වැඩි කරයි .
සීයා එකෙනෙහිම මතුරන ලද වැලි අහුර දිවියා වෙතට වීසි කරන ලදී . වැලි අහුර වැටෙත්ම දිවියා තමා ආ මග වෙනස් කර වනය තුල සැඟවී ගියේය .පරිසරය තරම් වනාන්තරය තුල ජීවත් වන අය සුන්දර නැත . එබැවින් අප ගමන් කලේ නිහඬවමය . ඒ වනාන්තරය තුල නිහඬව ගමන් කිරීම ඇඟට ගුණ නිසාවෙනි . පැය භාගයක් පමණ ගමන් කල පසු වලව්වේ අලි බලන්නා නැවත අප ඇමතීය .
" මෙන්න මේ ඇලෙන් එහා තමයි ගුරුන්නාන්සේ ඇත් සොහොන තියෙන්නේ "
" සමන් දෙවියන්ගේ පිහිටයි එහෙනම් . අපි කන්න ගෙනාපු දේවල් සප්පායම්වෙලා අපේ රාජකාරියට සූදානම් වෙමු එහෙනම් "
සීයාට මෙන්ම මමද සිටියේ බඩගින්නේය . අප ගෙනෙන ලද කෑම බීම වලින් කුසපුරවාගත් අප , ගජදල රාක්ෂයා ඇතුළු ඇත් සොහොනට අරක්ගත් සියලු යක්ෂ රාක්ෂ සේනාව කළඹවන ඒ මහඟු රාජකාරියට මුල පිරීය . අප විසින් ගෙනෙන ලද පුහුල් ගෙඩිය තිබුණේ මා කරේ හොවාගත් මල්ලෙහිය . මම එය ගලක් මත ප්‍රවේසමෙන් තැබීමි . සීයා ඒ අසල සිට කට්ටකුමන්ජල් කුඩු මුල අතට රැගෙන පළමුව සමන් දෙවියන්ට පින්දෙන ගාථාව සජ්ජායනා කළේය .
සම්බුද්ද පාද වරලාංජන සොභිතස්මින්
වාසෝ සමන්ත ගිරි මුද්දනිදේව රාජා
පුඤ්ඤාණු මෝදිය ඉදං සුමනාභිදානෝ
පාලේතු මං සතත සාත හිතා වහන්තෝ
අනතුරුව සීයා කෙමෙන් කෙමෙන් මන්තර පුරන්නට ආරම්භ කළේය . මේ මන්තර පුරන්නේ කට්ටකුමන්ජල් ජීවම් කිරීමටය . ඒ අතරතුර මමද අලිබලන්නාද එක්ව ගිනිගොඩක් ගසා අප විසින් ගෙනෙන ලද පොල්කටු කීපය අඟුරු බවට පත්කිරීමේ රාජකාරිය ආරම්භ කළෙමු . පැය භාගයක් පමණ වෙලාවක් මන්තර මතුරමින් සිටි සීයා අපව ඇමතීය .
" හා එහෙනම් යමු සොහොන මැද හරියට "
ගිනියම් නොකරන ලද පොල් කටුවකට ගිනිගෙන දිලිසෙන අඟුරු පුරවාගත් අලිබලන්නාත් , පුහුල තුරුළුකරගත් මමත් කට්ටකුමන්ජල් අතින්ගත් සීයාත් ඇල පාරෙන් එගොඩවී එදා මෙදාතුර ශ්‍රී පාද අඩවියේ පහල වූ අලි ඇතුන්ගේ එම පූජනීය ඇත් සොහොනට පා තැබීමු .
" පුතා පුහුල මතුරන්න . මදාරා සුරය දාගෙන නේද ඉන්නේ ? "
" ඔව් සීයේ "
කියමින් මම මගෙ පපුව මත අත තබා කමිසය ඇතුලෙන් අතට හසුවන ගජමදාරා කැබැල්ල ස්පර්ශ කලෙමි . පසුව මම බිම දිගාවී පුහුල් ගෙඩිය පපුව මත තබා ගත්තෙමි . සීයා කට්ටකුමන්ජල් අහුරක් ගෙන අඟුරු සහිත පොල්කටුවට දමා දුම් ගස්සා ඉන්පසුව එම පොල් කටුව මාගේ හිස අසලට වන්නට තැබුවේය . පසුව සීයා මාගේ හිස අතගා
" පටන් ගන්න පුතේ " කියා කීවේය . කනත්තක දපා ඒ මත සමයං කරමින් පුහුලක් පපුවමත තබාගෙන මන්තර කීම තරමක් අසීරු කාර්යයකි . ඒ මක් නිසාදයත් පුහුලේ බර එකහෙලාම දැනෙන්නේ මාගේ පපුවට වීමයි . එහෙත් කට්ටකුමන්ජල් දුම්වලින් ආ සුවඳින් මාහට අමුතුම පණක් ලැබිණි . මා සිටින්නේ අලි ඇතුන් දිවි වග වලසුන් පිරිවරා සිටින මහා ඝන වනාන්තරයක බව මා හට අමතක විය . මම හැකි තරම් වීරිය යොදා ගජදල රාක්ෂයා ගෙන්නවීමට මන්තර පුරන්නට වීමි .
................................. ඔං නමෝ ගජන්ත දේසේ ගජ රීරි නුවර ගජරීරී කෝවිලේ වාසස්ථානය කරන වඳමල් සැටකෙළක් බිසෝවරුන් සැම කෙලි ගන්නවා දැක වඳ දල රාක්ෂ බිසවුන් වහන්සේගේ කුසය පලාගෙන උපන් සිද්ද ගජදල රාක්ෂ දේවතාවා රීරි දෝ එදා රීරි විලේ රීරි ඔරුවේ සැඟවුණු තැනේදී සමනල සමන් දෙවියන් වහන්සේ දිවසින් දැක මොහු ගෙන්නවා බිලි පුළුටු කැපකර දෙන්නෙමයි කියා දකුණු අතින් රන් කඩුවක් ගෙන වම් අතින් කීල පන්දමක් ගෙන රීරි අස්නක් සරසා අකල් ප්‍රාණ අලි ඇතුන් බිලි ආරක්ෂාවට ගෙන ඔන් කඩී වින්ද කල මේ රේස් පොඩියෝ රීරි යාළුවා ගජදල රාක්ෂ දේවතාවා ගුරු වානේරුම් කියා මතුරා හඬ ගසූ තැනේදී සිද්ද ගජදල රාක්ෂයා රීරිවිලේ බැස ඉස්නානය කරවා සමනල සමන් දෙවියන්ගේ දෙපතුල් ළඟ වැඳ වැටී සමන් දෙවියන් දුන් බිලි මොර්තු කරගත් ආනුභාවයෙන් අදත් මාගේ මෙරඟමඩලට දිෂ්ටි ලා වරෙන්........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ ඔන් වෙසමුණි රජ්ජුරුවන්ගෙන් වරම් ගත් සිද්ද ගජදල රාක්ෂයා යක්ෂණියන් පිරිවරා සැටකෙළක් ගජුන් පිරිවරා අවමංගල්ලේ මලකදේ සේමන් ගන්න මා කී තැන බලා වර වර සිද්ද ගජදල රාක්ෂයා වර වර එස්වාහඃ ..... රීරි විල කළඹා වරෙන් අට කොනෙන් වා සොළොස් කොනෙන් වා ආතාල දිෂ්ටියෙන් වා පාතාල දිෂ්ටියෙන් වා අඩි අඩි පුඩි පුඩි වාවා මා කී තැනට නාවොත් ඉන් තැන ගිනි කරන් සිටි තැන ගිනි කරන් ගිනි කුරුම්බරයා මාගේ හඬ අසා සිද්ද ගජදල රාක්ෂයා නවලක්‍ෂ හැත්තෑ අටදහසක් අලි ඇතුන්ගේ දිෂ්ටි පිරිවරා වරෙන් වර වර එස්වාහඃ මම හඬ ගැසූ හඬට නාවොන් බිල්ල කෙලගන්න සමනල සමන් දෙවියන් අනින් ගුරුන් දකින්න වරෙන් ස්වාමියානේ ගුරුවා ලංකරේ එප්පේයුම් ඕන් රීන් සිද්ද ගජදල දේවතාවා මාගේ රන් පුහුලට දිෂ්ටි ලා වර වර එස්වාහඃ ...............................
මන්තර පිළිවෙලින් මතුරත්ම දිෂ්ටිය මගේ ඇඟට ආවේස වී මාගේ හඬ තව තවත් වර්ධනය විය . ඒ නිසාම මාගේ සිහිය තුරන් වී ඇත . සීයා පැවසු අන්දමට මේ අවස්ථාවේ අලි ඇතුන් කීපදෙනෙකුම ඇත් සොහොන වටා කැරකෙන්නට වී තිබේ . මා මතුරන මන්තර අනුව එය සිදුවීමට ඉඩ තිබේ . ගජදල රාක්ෂයා අලි ඇතුන් පිරිවරා එන්නට ඇත . එක් අවස්ථාවකදී සද්දන්ත ඇතෙකු ක්‍රම ක්‍රමයෙන් මා සිටින ස්ථානයට පැමිණ තිබේ . හෙතෙම නවත්තන්නට අලිබලන්නාද සීයාද නොයෙක් ක්‍රියා කලද ඒවා සියල්ල ව්‍යර්ථ වීමෙන් පසුව ඔවුන් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් මාගෙන් පිටුපසට වී ඇත .
ඇතා මා අසලට පැමිණි මොහොතේ සීයා මහත් කම්පනයට පත්වූ බව සීයා පැවසුවේය . ඒ තමන්ගේ පූජනීය ඇත් සොහොන අපවිත්‍ර කිරීමේ වරදට එම ඇතා විසින් මා මරා දමන්නට ඇතැයි කියා සිතුනු නිසාවෙනි . නමුත් ඇතා මා අසලට පැමිණ මා මන්තර මතුරන පුහුලට තම හොඩය තබාගෙන සැලකියයුතු වෙලාවක් හිඳ එතැනින් ඉවත් වී ඇත . ඇතා ඉවත් වූ පසුව සොහොන වටා සිටි අනෙක් අලි ඇතුන්ද සොහොන සහිත භූමියෙන් ඉවත් වී යන්නට ගොස් ඇත . ඉන්පසුව මාගේ මන්තර හඬ නැවතී ඇත . ප්‍රකෘති සිහිය ලබාගැනීම සඳහා සීයා විසින් මතුරන ලද වතුර ස්වල්පයක් මාගේ මුහුණට ඉසීමෙන් පසුව මට සිහිය ආවේය .
" හරි පුතේ රාජකාරිය අහවරයි . මන්තර ටික හොඳට කියවුණා "
සීයා මාගේ ක්‍රියාව අගය කළේය . පසුව අප සියල්ල රැගෙන ඇත් සොහොනට සමුදී , ශ්‍රී පාද මාවත වෙත ගමන් කරන්නට වීමු . ගජදල දිෂ්ටියෙන් ප්‍රාණවත් වූ පුහුල මම තුරුළු කරගෙන සිටියෙමි . මේ ගමන අවසන් වීමට මත්තෙන් අපට වටිනා යමක් ලැබිණි . අලි බලන්නා එකවරම සීයා ඇමතීය .
" ගුරුන්නාන්සේ මේ මොකක්ද සුදු රෙද්දකින් ඔතලා තියෙන්නේ ? "
" මම ගෙනාව දේවල් නම් නෙවෙයි . අපි බලමු මොකක්ද කියලා "
" මටනම් බැහැ ගුරුන්නාන්සේ . ගුරුන්නාන්සේම බලන්න මොකක්ද කියලා . සමන් දෙවියන්ගේ අඩවියේ දේවල් අල්ලන්න මමනම් බයයි ඔන්න "
සීයා බිමට පහත්වී එය පරීක්ෂා කළේය . සුදු රෙද්දක ඔතා තිබුණේ රත්‍රන් වලින් නිමවන ලද ත්‍රී ශුලයකි , සීයා පසුව නැවත එය සුදු රෙද්දෙන්ම ඔතා අතට ගත්තේය . මේ මහ වනාන්තරයේ මෙවැන්නක් මතු වූයේ කෙසේද ? පිළිතුරක් රහිත පැනයකි . එය පිළිබඳව කිසිවෙකු ඉන් පසුව කතා කලේ නැත . ධර්මරාජගල අසලින් නැවත ශ්‍රී පාද මාවතට එළඹී අප තිදෙනා වහ වහා කන්දෙන් බැස පලාබත්ගල රජමහා විහාරයට ගියේය . විහාරයේ ගාල් කර තබන ලද කරත්තය සූදානම් කල කරත්ත කරුවා අපව රැගෙන ලහි ලහියේ වලව්ව බලා ගමන් කරන්නට විය .
මේ ගතවන්නේ ශ්‍රී පාද අවාරය නිසා පාරවල් පාලුවට ගොස් තිබිණි . එබැවින් අපගේ ගමන ඉක්මන් විය . දින දෙකක ක්‍රියාදාමයකට පසුව අප රත්නපුරයේ වලව්වට සම්ප්‍රාප්ත විය .
" හා බෙරගල ඇවිත් තියෙන්නේ . අද රෑටම මේ වැඩේ ඉවර කරන්න ඕන . බෙර තට්ටු කරන්නේ නැතිව මේ වැඩේ හරියන්නේ නැහැ . ඒ නිසා මම එන්න කියලා කිව්වේ "
වලව්වට පැමිණ සිටි බෙරගල මාමා ඇතුළු බෙරගසන අය අමතා සීයා කීවේය .
" ගුරුන්නාන්සේ මේ තමයි අර වෙඩි තියන්න පුළුවන් කෙනෙක් ඕන කිව්ව නිසා මම එක්ක ආව කෙනා . මෙයාට හොඳ ඉලක්කෙට වෙඩි තියන්න පුළුවන් "
" මෙහෙමයි වෙන්න ඕන . මේ ගුරුකම කරන ටිකටත් අලියා සිහි නැති කරන්න ඕන . සිහි නැතිවෙන අලියාගේ ඔලුවෙන් මම මේ පුහුල තියනවා . ගුරුකම කරලා ඉවරවෙන්නේ ඒ පුහුලට තියන වෙඩි පාරකින් . පුහුල කුඩුවෙලා යන්න වෙඩිල්ල තියන්නත් ඕන . හැබැයි එකක් "
සීයා දබරගිල්ල දිගුකර කීවේය .
" මේ සතාගේ ජීවිතේට අනතුරක් වෙන්න බැහැ . මොකද එහෙම උනොත් මේ වැඩ ඔක්කොම වතුරේ යන්න පුළුවන් "
ඉන්පසුව සීයා තම රාජකාරි එකින් එක කිරීමට පටන්ගත්තේය . සීයා ගෙන්නවාගත් සුදු නූල් බෝලය තුන්පට වන්නට සකසා එහි ගැට දමා ගැටවලට මන්තර කියා ගැට හිර කළේය . පසුව ගුරුකම කිරීමට අවශ්‍ය වෙඩිල්ල කෙටීමට පෙරාතුව මූනිස්සම් රැගෙන මූනිස්සම්ද මතුරන්නට විය . මාහට යමක් අමතක වී ඇත . එනම් මෙම වෙඩි බෙහෙත් මැතිරීම පිළිබඳව ඔබව දැනුවත් කිරීමය . සමහර ගුරුකම් වර්ග පසු කාලීනව නිර්මාණය වූ ඒවා වේ . මෙයද එවැන්නකි . තුවක්කු භාවිතය ලංකාවට හුරු වූ පසුව එම තුවක්කු වලින් වෙඩි තබා ගුරුකම් කරන්නටද පුරුදු පුහුණු විය . මෙයද එවැන්නකි .
පුහුල තුරුළු කරගත් මාහට වූයේ කොටි වලිගය අල්ලාගත් කෙනාට වූ අකරතැබ්බය ය . සීයාගේ අණ පරිදි පුහුල බිම තැබීම තහංචි විය . එබැවින් මා ගුරුකම කරන වේලාව දක්වාම පුහුල අතේ හොවාගෙන සිටියෙමි . අවශ්‍ය වෙටෙක එය සීයාට දී මා පිටත් වුවද මුළු කාලය පුරාවටම මම මෙම පුහුල අතේ හොවාගෙන සිටියෙමි . සවස් ජාමය පසුවී ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ගොම්මන් සමයම උදාවිය .
සීයාද මමද වලව්වේ අනෙක් සියල්ලෝද අලියා සිටින භූමිය කරා පියමැන්නෝය .
" බෙරගලලා මගෙ කිට්ටුවෙන් ඉන්න . මේ අලි බලන උන්නැහේ , එදා කළා වගේම අලියාගේ සිහිය නැති කරන්න ඕන "
එසැනින් ක්‍රියාත්මක වූ අලි බලන්නා හෙණ්ඩුවෙන් ඇන අලියාව සිහිසුන් කළේය . අලියා බිම ඇදගෙන වැටිණි . පසුව මෙතෙක් වෙලා තුරුල් කරගෙන හුන් පුහුල් ගෙඩිය අතට ගත් සීයා එය රැගෙන ගොස් අලියාගේ කන අසල වල ගැසී තිබෙන ප්‍රදේශයක් මත නොපෙරලෙන ලෙස තැබීය . ඉන්පසුව හෙතෙම තුන්පොට දමා සකසන ලද නූල් පන්දුව ගෙන පුහුල වටා ඔතා අලියාගේ ඇඟට වන්නට තරමක නූල් ප්‍රමාණයක් දමා අනිත් කොන ගෙනවුත් තුවක්කුවේ ගැටගසන ලදී .
" මම මතුරනවා . ඔය දරුවා පුහුලට තුවක්කුව මානගෙන ඉන්න ඕන . මම මතුරලා ඉවර වෙනකොටම වෙඩි තියපන් කියලා කියනවා . එතකොට අර පුහුල කුඩුවෙලා යන්න වෙඩිල්ල පත්තු කරන්න . බෙරගලලා දිගටම බෙර ගහන්න . වෙඩි තිබ්බට පස්සේ නවත්තන්න "
කියමින් සීයා මතුරන්නට පටන් ගත්තේය . ඒත් සමගම බෙරගල මාමා ඇතුළු පිරිස හඬ ක්‍රමයෙන් වර්ධනය කරමින් පලාතම දෙවනත් වන ලෙස යක් බෙරයේ බිරාන්ත හඬ අවදි කළහ .
( මේක ප්ලේ කරගෙන කියවන්න )
...................... ඕන් ඊශ්වර මහීතාක්කු හෙන ගිනි උපුල්ලා අප්පා තාන්ගුනේ සරි ඊශ්වර තා වෙක්කුන් සූනියන් හැරී ඉගිල්ලී මරු තට්ටු නාඩේ වෙච්චා ලික්කන් සිද්ද ගජදල මරු දැපනේ හඃ .... ඔන් වාඩාවෙරි වා වෙක්කී කදිර සූනියන් හැරී ඉගිල්ලී මරු දැපනේ සිද්ද ගජදල මරු දැපනේ හඃ .... ඔන් මාකා ජාරිඹු මහිතා මුරිච්චි වෙච්චී බීතේ හයි ඔන් රාමා ගිනි කඩ වෙ වෙතංගු සූනියන් කදිර මාධානේ සිද්ද ගජදල මරු දැපනේ හඃ ...... ඔන් මරණ බිල්ල බලා සිද්ද ගජදල මරු දැපනේ හඃ . ඔන් සමන් දෙවියෝ ඇරිය විදුරු ගිනි ජල සැරේ අද මම අරින්නේ අදත් සත් පැයින් මෙපිට ලේ කෙලිය බලා සිද්ද ගජදල මරු දැපනේ හඃ ............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................ ඔන් නමෝ බස්නාහිරට අධිපති වන්නාවූ කළුගල් මාන්කලානේ කළුගල් බණ්ඩාර පාත හාමුදුරුවන්ට මුරුතනට මස් නැත කියා අයිලේ දේවතාවට කී තැනේදී අයිලේ දේවතාවා එළ සපු ලීයෙන් අච්චුව කපා යකඩෙන් හත් වියතක් තුවක්කුව වාත්තු කරවා එම බස්නාහිර දෙවියන්නේ දෙස් කියා අදත් මගේ හෙන ගිනි වැලක්කුමක් අනයක් විනය නැතිය කියා බස්නාහිර දෙවියන්නේ මිණි කුකුළාට ඇරිය හෙනගිනි රාම වෙඩි සැරය එම කුකුලාගේ පපුව පලා හ්රදය පලා පිටවුනු ආනුභාවයෙන් අදත් මේ බන්දන කඩා පිපිරී හෙනගිනි වෙඩි ශරය පිපිරී යන්නට බස්නාහිර දෙවියන්නෙන් වරමී ....... ......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................... අහස පොලව උපන් දවසේ උපන් අකුණු හෙන ගිනි දේවතාව හෙන අටක් අටකොන ඇරියේය ලෝ දැල් පුපුරවා ගිනි ගතීය පොලව පලා ගිනි ගතීය අහස පලා ගිනි ගතීය අනෝතප්ත විල දෙබෑ කර ආ හෙන ගිනි සැරේ මහකෙල නාගරාජයාගේ පෙන ගොබය පුපුරුවා රාවණාට ගොස් රාවණාගේ යගල් කෝවිලේ අණ යතුරු පුපුරුවා රාවණාගේ ඔටුණු මාලාව සුනු විසුනු කල ආනුභාවයෙන් මුදුන් මාල බිසවුන් වහන්සේගේ මුතු ගබඩාවට ගිනි ගත් ආනුභාවයෙන් පන්සියක් රුසිවරයෝ කල බන්දන කැඩී කැඩී පිපිරී පිපිරී පලයන් හෙනගිනි දේවතාව සිද්ද ගජදල දේවතාව රැගෙන බන්දන පුපුරුවගන පලයන් තොස්වාහඃ ................................ වෙඩි තියපන්..........
" ඩොන්............ "
බෙරහඬ අඩුවී ගියේය . සීයාට පෙරාතුව මම අලියා අසලට කිට්ටුවී පරීක්ෂා කලෙමි . පුහුල පුපුරා සුනු විසුනු වී ගොස් තිබිණි . ගුරුකම සම්පූර්ණ වී ඇත . දැන් අලියාට සිහිය එනතුරු බලා සිටිය යුතුය . වලව්වේ ප්‍රධානියාද අලියා අසලට පැමිණියේය . සීයා වතුර කලයක් රැගෙන එය අලියාගේ හිසට වත් කළේය .
" හා නැගිටපන් පුතා "
සීයා අලියාගේ හිස අතගා කීවේය . මදවේලාවක් යන විට අලියාගේ කනක් සෙලවිය . හොඩය සෙලවිය . සියල්ලෝම පිටුපසට විය . අලියා සෙමෙන් සෙමෙන් වාරු ගෙන නැගී සිට ඒ පැත්තටත් මේ පැත්තටත් වැනෙන්නට විය . මෙය අලියෙකුගේ සාමාන්‍ය පුරුද්දය . එය දුටු වලව්වේ ප්‍රධානියාගේ මුහුණේ සිනහවක් පහල විය . අලියාට සුවපත් වී ඇති බව අප දැනගත්තේ වලව්වේ ප්‍රධානියා විසින් මේ එම අලියාගේ සාමාන්‍ය ස්වභාවය යයි කියා අපහට පැවසීමෙන් පසුවය . අනතුරුව වලව්වේ ප්‍රධාන අලි බලන්නා අලියා අසලට කිට්ටු වී අලියාට විධාන කළේය .
" අලියා මෙහෙ දහඃ "
අලියා එවිය ඔහු දෙසට හැරිණි .
" අලියා හිද අලියා හිද "
එවිට අලියා නැවතත් බිම ඇලවිය . අලියාට සුවපත්වී ඇත . අලි බලන්නා අලියාගේ කකුල් දෙක පරීක්ෂා කළේය . හෙන්ඩුව ඇනීම නිසා වූ තුවාල නිසා අලියා වේදනාවට පත්වී ඇති බව හෙතෙම පැවසීය . අනතුරුව සියල්ලෝම වලව්ව වෙත පියමැන්නහ . එදින රාත්‍රියේ අපහට වලව්වෙන් භෝජන සංග්‍රහයක් සූදානම් කර තිබිණි . ඒවා බුක්ති විදීමෙන් පසුව සියල්ලෝම නින්දට ගියහ .
පසුවදා උදෑසනම අප ගෙන ආ සියල්ල රැගෙන ගම රට බලා යන්නට සූදානම් විය .
" ගුරුන්නාන්සේ කලේ ලොකු උදව්වක් . නැත්නම් අද වෙනකොට මම මේ සතාට වෙඩි තියලා . ගුරුන්නාන්සේට කොහොම ස්තූති කරන්නද කියලා හිතාගන්න බැහැ . මෙන්න මගෙන් පොඩි තෑග්ගක් . මේ පඬුරු ටිකත් තියාගන්න ගුරුන්නාන්සේ "
" පඬුරු උවමනා කරන්නේ නැහැ මට . අපිට ඉතින් ගම රට ඉඩකඩම් වලින් ආදායම් තියෙනවා නෙව . මෙන්න මේ බෙරගහන ඇත්තන්ට පඬුරු බෙදලා දෙන්න . ඒ ඇත්තනුත් මේ වැඩේට මහන්සි උනා නෙව . අනික තමයි අර අලි බලන මහ උන්දැටත් මොනවා හරි තුටු පඬුරු දෙනවනම් හොඳයි . මට මේ ඇත් රූපය විතරක් දෙන්න . වලව්ව මතක් වෙන්න මම ඒක විතරක් මම ළඟ තියාගනනම් "
වලව්වේ ප්‍රධානියා දුන් කළුවර ලීයෙන් නිමවන ලද ඇත් රූපය සීයා අතට ගත්තේය .
" මේ අලියා සමන් දේවාලෙට එක්ක ගිහින් දෙවියන් වන්දවලා එක්ක එන්න . ඒක කොයිකටත් හොඳයි . එහෙනම් අපි ගිහින් එන්නම් . හැමෝටම සමන් දෙවියන්ගේ පිහිටයි "
බෙරගල මාමලා පැමිණ සිටියේ අපගේ වලව්වේ කරත්තයෙන්ය . පසුව අපද අපගේ වලව්වට යාම සඳහා පිටත්ව ගියේ බෙරගල මාමලා පැමිණි වලව්වේ කරත්තයෙනි .
මෙම ගමන මාහට කිසි දිනෙක අමතක වන්නේ නැත . අපගේ වලව්වේ බිත්තියේ සවිකර ඇති සමන් දෙවියන්ගේ දේව රූපය අසල තැම්පත් කර තිබෙන දෙවියන් විසින් අපට තෑගී දුන් මෙම ත්‍රී ශුලය දකින වාරයක් පාසා මාගේ සිත පියමනින්නේ හිමවතේ පිහිටි එම ඇත් සොහොන දෙසටය .
හිමවතේ ඇත් සොහොනට පියමැන්නෙමු මෙතෙකින් නිමි !
++++++++++++++
ReplyDelete++++
Deletepatta :)
ReplyDeleteබොහොම ස්තූතියි !
Deleteඋත්කෘෂ්ටයි!
ReplyDelete10 වෙනි පාරටත් කියේවුවා ❤️❤️❤️
ReplyDelete