සාත්තර ආතා ( 3 )

මෙහි එන නම් ගම් සියල්ල මනඃකල්පිතය

19වන සියවසේ මුල් භාගයේ වැල්ලබඩ පත්තුවේ එක්තරා ග්‍රාමයක සිදුවූ සත්‍ය සිදුවීමක් ආශ්‍රයෙනි .





පසුගිය කොටසින්

" හොඳයි එහෙනම් ඔය දරුවා කරත්තෙන් ඉස්සර වෙන්න . මම වලව්වේ කරත්තෙන් එන්නම් "

" කවුද ගුරුන්නාන්සේ එක්ක යන්න මම එනවා කියලා කලින් කිව්වේ ? "

" අද හදිස්සියකට අංජනම් එළිය ඇරපු වෙලාවේ හනුමා තමයි කියලා තියෙන්නේ මාව එක්ක යන්න කරත්තයක් මේ වෙලාවට එනවා කියලා . වැඩිය සුනංගු වෙන්න හොඳ නෑ . අපි යමු එහෙනම් "

" හොඳමයි ගුරුන්නාන්සේ "

ගතයුතු සියල්ල රැගෙන මමත් සීයාත් වලව්වේ කරත්තයට ගොඩ වූ අතර අප කැඳවාගෙන යාමට ආ කරත්තය ඉදිරි කරගෙන අපේ කරත්තය ගමන ආරම්භ කළේය .

සාත්තර ආතා අප යන තුරු ජීවත් වෙයිද ?

අද එතැන් සිට

සිටිනාමළුවේ සිට මාතරට යාමට ඉර දෙවියන් නැගෙනහිර අහසින් වඩින්නට සැරසෙන වේලාව දක්වාම නොනවත්වා කරත්තය දැක්කීමට සිදුවිය . සීයා නින්දට වන්නේ නැත . මම විටින් විට නිදා වැටුනෙමි . සාත්තර ආතා සිටින නිවසට ළඟාවන විටද එහි කීප දෙනෙකු සාත්තර ආතාට උපස්ථාන කිරීමට නැවතී සිටියහ .

" පුතේ , ගෙනාපු දේවල් කරත්තේම තියලා ගෙට ඇතුළුවෙලා බලමු මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලා . කලින් තියාම මේ දේවල් ගේ ඇතුලට ගෙනියන්න උවමනා කරන්නේ නැහැ "

" හොඳයි සීයේ "

සීයාත් මමත් කරත්තයෙන් බැස සාත්තර ආතා සිටින නිවසට ඇතුළුවිය . එය එතරම්ම කුඩා නිවසක් නොවීය . හුණු බදාම කපරාරු කරන ලද සිංහල උළු හෙවිලි කරන ලද තරමක පිළිවෙලට සාදන ලද නිවසකි . ඇතුළු කාමරයක සාත්තර ආතා සිටින බව එම නිවසේ සිටි , සාත්තර ආතාට උපස්ථාන කරනු ලබන කෙනෙකු පැවසුවේය . ඒ අනුව ඔහු පසුපස අපි ගමන් කළෙමු . සීයා සාත්තර ආතා සිටින කාමරයට ඇතුළු වූ වහාම සාත්තර ආතා සීයාව හඳුනා ගත්තේය .

" අර්ර්...........රනෝලිස් අයි....යේ "

" හා හා වඳින්න උවමනා නැහැ . හුඟ කාලෙකින් නේද දැක්කේ . දැන් කොහොමද ? "

" ම...........ගේ අවසා................නේ ක්ක්ක්කි........ට්ටුවේගෙන එනවා වගෙ ක්කීය.....ලා තමයි දැන් "

" මොකද ඉතින් මේ තකහනියෙම මට එන්නය කියලා පණිවිඩ එව්වේ . අසනීප වලට මොනවද කරන්න ඕන ? . මම කරත්තෙන් අපේ වෙද ගෙදර එක්ක යන්නම් . එහෙ නැවතිලා වෙදකම් කරගනිමු ? "

" ඕ......නැ නෑ . මම වළලාපු හූනියම් දැන් ම්ම්ම්ම්..............මගේ පස්සෙන් එළවනවා වගෙයි මට දැනෙන්නේ . ම්ම්...මේ මේ වතාවේ . මට ග්ග්ග්ග්....ගොඩ එන්න ඇහැක් වෙන එකක් නැහැ "

" මම ඉතින් ඒ කාලෙම කිව්වනේ ඔය දේවල් වලින් ඉවත් වෙන්න කියලා . කෝ ඇහුවේ නැහැනේ . දැන් මොකද කරන්න ඕන . මේකත් මැරෙන්න වයසකද ? . මම බේරගන්නම් "

" එපා අරනෝලිස් අයි.....යේ...... . මම මම ම්ම්ම්ම්මහා...... පවු කාරයෙක් . මම වළලාපු හූනියමක් තියෙනවා ඔය එහා ව්ව්ව්ව්වත්තේ..... "

" මොනවා ? . පන්සල් වත්තේ ? "

" හ්ම්ම්ම්ම්........ "

" ඒක ගොඩ අරගෙන ඒ විනේ කපලා දාන්න . මම මැරෙයි තව වැඩි කාලයක් ය්ය්ය්ය්ය්යන්න.... ක්කලියෙන් .... "

" මම මැරෙන්න කලියෙන් ඒ හූනියම ගොඩ ගන්න . ඔන්න ඔය ඔතන තියෙන.... ; මට දැන් හුස්ම ගන්නත් අමාරුයි වගේ "

එසේ කියමින් සාත්තර ආතා කහින්නට පටන් ගත්තේය . ඔහු හොඳටම දුර්වල වී තිබේ .

" මේ දරුවනේ . ඔය කවුරුහරි ගිහිල්ලා මාතර පොළෙන් දෙළුම් ගෙඩියක් අරගෙන වරෙල්ලා "

සීයා , සාත්තර ආතාගේ නිවසේ සාත්තුවට නැවතී සිටින අයට ඇසෙන්නට හයියෙන් කීවේය .

" ඕවා ..... ගේ.....න්න මහන්සි වෙන්න උවමනා ... නැහැ... . මේ වතාවේ මම මැරෙනවා කියලා මම මම හොඳටම  දන්නවා..... . අරනෝලිස් අයියේ ? "

" ඔව් කියන්න "

" ඔය අල්මාරියේ තියෙන්නේ මගේ පොත් ටික . ඕවා....... මට තව කෙනෙක්ට දෙන්න බැහැ. ඕවයේ හොඳ දේවල්........... මොක......වත් නැහැ..... . ඒ නිසා මට පේන ඉහව්ව්වේ ..... තියලා මේ පොත් ටික ගිණි තියන්න . මට සැනසිල්ලේ මැරෙන්න පුළුවනි "

" හොඳයි හොඳයි . ඒවා අපි කරමුකෝ . ඉස්සෙල්ලා පන රැකගන්න උත්සාහ ගමු ගොයියෝ "

" පිං අයිතිවෙයි අරනෝලිස් අය්යේ . ද..........දැන්මම මේවා ගිණි දාන්න . මට දැන් අමාරුයි වගේ දැනෙනවා "

" උඹට කන්න බොන්න මොනවද මනාප දේවල් තියෙන්නේ . මම හදවලා ගෙනැත් දෙන්නම් "

සාත්තර ආතා එම මොහොතේ නිහඬව හිඳ ඔහුගේ කැමති කෑම වට්ටෝරුව සිහිපත් කළේය .

"අ....රනෝලිස් අයියේ . ම්ම්.......මට . බල මාළු හොදි හදලා . කොස් තම්බලා , තම්බපු හාලේ බත් ඩිංගිත්තක් කන්න ආසයි "

" හොඳයි . මම ඒ දේවල් ඉක්මණට පිළියෙළ කරවන්නම් . හිතට හයිය ගනින් . කරන්න ඕන දේවල් මම සූදානම් කරන්නම් . චූටි පුතේ . පුතා මෙතන ඉන්න "

 " හා සීයේ "

සීයා කාමරයෙන් පිටව ගියේ අවශ්‍ය දේවල් ලක ලෑස්ති කිරීමටය . ඒ අතරේ සාත්තර ආතා සහ මම කතාවට වැටිණි .

" ඔය දරුවා නේද ? අ........ අරවින්ද "

" ඔව් ආතේ . ආතා මාව දන්නවද ? "

" මම බොහොම ඉස්සර දවසක වලව්වට ඇවිත් තියෙනවා . එතකොට ඔය දරුවා...... බොහම බොහොම කුඩා දරුවා . දරුවෝ "

" ඇයි ආතේ ? "

" මගේ මේ කොට්ටේ ඇතුළට අත දාලා . සෝ......දිසි ක්.......කරලා බලන්න යතුරක් තියෙනවද කියලා "

සාත්තර ආතා හිස තියා සිටි කොට්ටය ඇතුළට සෙමෙන් අත දමා එය පරීක්ෂා කලෙමි . එහි තිබී ඔහුගේ අල්මාරියේ යතුර මට හමුවිය .

" ආතේ . මේ තියෙන්නේ යතුර නේද ? "

" ඔය අල්මාරිය අරින්න බලන්න "

මම සාත්තර ආතාගේ පොත් අල්මාරිය විවෘත කලෙමි . එහි පුස්කොල පොත් සහ කොපි පොත් පිළිවෙලට අසුරා තිබිණි .

" ආතේ , දැන් මොකද කරන්න ඕන ? "

" ඔය තියෙන පොත් සේරම ගිණි තියලා දාන්නයි තියෙන්නේ "

එසේ කියමින් ඔහු නිහඬ විය .

සීයා අවශ්‍ය කටයුතු සූදානම් කිරීමට ගොස් නැවතත් කාමරයට පැමිණියේය . පසුව සාත්තර ආතාගේ සියලුම පොත් බිම එලන ලද පදුරක ගොඩ ගසා පැදුරෙන් එතුවේය . අල්මාරියන් එම පොත් සියල්ල ගෙන දුන්නේ මම විසිනි . සීයා ඒ සියල්ල පැදුරේ ඔතා අවසානයේ නැවතත් සාත්තර ආතාව ඇමතුවේය .

" දැන් ඉතින් මේවා උඹට පේන්නම ගිණි තියන්න උවමනා කරන එකේ කොතනද ගිණි තියන්න ඕන ? "

" මාව උස්සගෙන යන්න එළියට . අර ඒ..........ලියෙන් ඉන්න උදවියට කිව්වම ම්.......මාව එක්ක යයි "

සීයා නැවතත් එලියට ගොස් පිරිමින් දෙදෙනෙකු කැඳවාගෙන ආවේය . පසුව සාත්තර ආතා සීරුවට ඔසවාගෙන යන්නට උපදෙස් දුන්නේය . ඒ අනුව සාත්තර ආතා ඔසවාගෙන ගොස් නිවසේ ඉස්තෝප්පුවේ පදුරක හාන්සි කරවන ලදී . ඉන් පසුව සීයාත් මමත් පොත් ටික ඔතන ලද පැදුර ගෙන ගොස් මිදුලේ තබා ගිණි තැබීමට සූදානම් කළෙමු .

සාත්තර ආතාගේ මුහුණේ දුක්මුසු ස්වභාවය තරමක් පහවගියේ පොත් කන්දරාවෙන් අඩකටත් වඩා ගිණිගත් පසුවය .

" මගේ හිතට දැන් තරමක් හොඳයි . මේවා වෙන කෙනෙක් අතට යයි කියලා මම බයෙන් උන්නේ "

" මම දන්නවා මේවයේ මොනවද තියෙන්නේ කියලා . ඒ නිසා තමයි මමත් මේවා පුච්චලා දාන්න උපකාර කලේ . නැත්නම් ඉතින් අවුරුදු ගානක් රැකගෙන ආව දේවල් නේ මේ ගිණි තියන්නේ "

" අරනෝලිස් අයියේ . පන්සලේ රාජකාරියත් අහවර කරන්න . මම තව වැඩි වෙලාවක් ඉන්න එකක් නැහැ "

" පන්සලට මොකක්ද කරලා තියෙන්නේ ? "

" පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවන්ගේ නමට විනයක් කරලා තියෙනවා . ඒක බෝධීන් වහන්සේ කිට්ටුව වළලා තියෙනවා . ඒක ගොඩ අරගෙන කපන්න . මම සමහර විට ඒක කපනකොට මියැදෙයි . ඒත් කමක් නැහැ . ඒක කපා දාන්න "

" පන්සල් වලටත් වින කරනවද මිනිහෝ ? "

" මගේ කරුමක්කාර කම තමයි අරනෝලිස් අයියේ "

" ආයෙත් මේ මනුස්සයාව අර කාමරේට එක්ක යන්න දරුවනේ "

සාත්තර ආතා කාමරෙන් ඉවතට ඔසවාගෙන ආ දෙදෙනා විසින්ම නැවතත් ඔහුව කාමරයට ඔසවාගෙන ගියහ . ඒ අතර සීයා පන්සලට ගොස් විනය පිළිබඳව සොයා බැලීමට කටයුතු කළේය . පොත් සියල්ල ගිනිගෙන අවසාන වනතුරු ගිණි ගොඩ අසල හිඳින ලෙස සීයා මට අවධාරණයෙන් කීවේය .

සීයා පන්සලට ගොස් නැවත පැමිණීමට වැඩි වේලාවක් ගත්තේ නැත .

" ඒ පන්සලේ නායක හාමුදුරුවන්ගේ කටේ පැත්තක් පණ නැහැ . හාමුදුරුවරුන්ට වින කරන්නේ කවුද කියලා විස්වාස කරන්නේ නැති නිසා වෙදකම් විතරයි කරලා තියෙන්නේ . ගුණයක් නැතිලු . දැන් ඉතින් ඉස්සරහට වැඩ තියෙයි . මේ මනුස්සයානම් කවදාවත් හැදෙන්නේ නැහැ කියලා මට තේරුණා . ඒත් පෙර පිනක්වත් ඇති කියලා හිතලා හැදෙයි කියලා විස්වාසෙන් තමයි ගිය වතාවේ මම මේ මනුස්සයව බේරුවේ . මේ වතාවේ නම් විනේ කපනකොට මේ මනුස්සයා මැරෙයි "

" නොමැරෙන්න මොකවත් කරන්න බැරිවෙයිද සීයේ ? "

" මම හිතන්නේ නැහැ පණ රැකෙයි කියලා . කාල ප්‍රාණ හැර අකල් ප්‍රානයකට දිෂ්ටි හෙලාගන් කිව්වම මොනවා වෙයිද කියලා කොහොමද දන්නේ "

" කමක් නැහැ . හාමුදුරුවන්ගේ ජීවිතේ ඊට වඩා වටිනවා . මේක කපමු . අද රෑම වැඩේ කරන්න ඕන . මේ සාත්තර උන්දා විනේ කපන්න කලින් මළොත් එහෙම උන්දැගේ ඊළඟ ආත්මේට ඒක බලපාන්න පුළුවන් . සතුටෙන් මළොත් අඩුම තරමේ ටිකක් හරි හොඳ තත්වයකට එයි . ඒ නිසා මේක ජීවත් වෙලා ඉන්නකොට පේන්නම කපන්න ඕන "

" සීයේ මොනවද එහෙනම් කරන්න ඕන ? "

" දැන් තවම උදේ නිසා බෙරගල ගෙන්න ගන්න වෙලාව තියෙනවා හවස් වෙනකොට . ජේමිස් යවමු බෙරගල එක්ක එන්න කියලා " අංජනමයි කඩුවයි අපේ රෙදි මලු දෙකයි කරත්තෙන් අරගෙන පුතා ඉන්න කිට්ටුවම තියාගන්න . අනිත් දේවල් මම සූදානම් කරවන්නම් "

සීයා සමගම මම කරත්තය අසලට ගමන් කලෙමි . කඩුවත් අංජනමත් රෙදි මලුත් අතටගත් මට පන්සල මතක් විය .

" සීයේ ? "

" ඇයි පුතේ ? "

" මම පන්සලට යන්නද ? . මෙහෙ ලෙඩෙක් ඉන්න නිසා අපිරිසිදුද දන්නෙත් නැහැ . ගේ ඇතුලට වෙලා ඉන්නවට වඩා මට පන්සලේ ඉන්න පුළුවන් "

" ඔව් . ඒකත් කමක් නැහැ . අපිරිසිදුවක් නම් පේන්න නැහැ . පන්සල කෝකටත් පරෙස්සම් . එහෙනම් යමු පන්සලට . මම හාමුදුරුවන්ට කතා කරන්නම් "

සීයා මාව පන්සලට කැඳවාගෙන ගියේය . පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවන් අසනීප වූ පසු පන්සලේ වැඩ කටයුතු සියල්ල පැවරී තිබුණේ ඉන් පසුව ජ්‍යෙෂ්ට තනතුරේ හිටි හිමි නමකයට . උන් වහන්සේ උණුසුම් ලෙස අපව පිළිගත්හ .

" අවසර හාමුදුරුවනේ "

" මේ ගුරුන්නාන්සේගේ මුණුබුරා කිව්වා නේද ? "

" එහෙමයි හාමුදුරුවනේ . අපේ මේ කඩුවයි , අංජනමයි තියෙනවා පරෙස්සම් කරගන්න . පන්සලේ සුදුසු තැනක තියන්න අවසරද කියලා බලන්නයි මේ පැත්තට ආවේ "

" ආ එන්න එන්න . මේ ඇතුල් කාමරේට කවුරුවත් එන්නේ නැහැ . මේ මේසය උඩ තියන්න . පරෙස්සම ගැන බයවෙන්න කාරී නැහැ . වෙන කවුරුවත් එන්නේ නැහැ පන්සලට "

" හොඳමයි හාමුදුරුවනේ "

මම හාමුදුරුවන් සමග ගොස් අංජනමත් කඩුවත් මේසය මත තබා රෙදි මලු දෙකඩ බිම තැබුවෙමි .

" කෝ පුතේ කිණිස්ස ? "

සීයා කිණිස්ස පිලිබඳ විමසුවේ එය දකින්නට නොලැබුණු නිසාය . මම හැඳ සිටි කමිසයේ පැත්තක් මදකට ඔසවා ඉනේ ගසා සිටි කිණිස්ස පෙන්නුවෙමි .

එය දුටු පසු සීයා පන්සලේම මට රැඳෙන්නට කියමින් සාත්තර ආතාගේ නිවස දෙසට ගමන් කළේය . ඒ අතරේ මම පන්සලේ නායක ස්වාමීන් වහන්සේ බැලීමට අවශ්‍ය බව පවසූ නිසා පන්සලේ කටයුතු බලාගන්නා ස්වාමීන් වහන්සේ විසින් මා කැඳවාගෙන ගියේ වෙනත් කාමරයකටය . එහි හාන්සි වී සිටි නායක ස්වාමීන් වහන්සේ මා දෙස බැලූහ . මම උන්වහන්සේට වැන්දෙමි . නමුත් උන්වහන්සේට සුවපත් වේවා කියන්නටවත් වාරු නැත .

" නායක හාමුදුරුවන්ට දානේ වළඳන්න අපහසු වුනු නිසා ටික ටික ඇඟ දුර්වල වුණා . නැත්නම් කතා කරන්න අපහසු වුනත් උන්වහන්සේ කෙලින් කටින් කාලයක් වැඩ හිටියා . දන්නා හැම තැනකින්ම වෙදකම් කලත් සනීප වුනේ නැහැ "

" සීයා මොනවා හරි කරයි හාමුදුරුවනේ "

" ඒක තමයි . අල්ලපු වත්තේ ඉන්න උපාසක මහත්තයාත් මේ වගේ දෙයක් කරයි කියලා මම හිතුවෙම නැහැ . හාමුදුරු නමකට පන්සලකට මෙහෙමත් දේවල් කරනවද මම අහන්නේ "

" එක තමයි හාමුදුරුවනේ . හේතුවක් නම් කිව්වේ නැහැ ඇයි එහෙම කළේ කියලා "

" බලමුකෝ "

" මම එහෙනම් පන්සලේ පොඩ්ඩක් ඇවිදලා එන්නම් හාමුදුරුවනේ "

" හොඳයි . සුවපත් වේවා ! "

" මම හාමුදුරුවන්ට වැඳ පන්සලේ බෝ මළුවේ සිට විහාර ගෙය දෙසට ගමන් කලෙමි "

" දරුවෝ විහාර ගෙය දැන් වහලා තියෙන්නේ . මෙන්න යතුර අරගෙන යන්න . දොර ඇරගෙන තමයි යන්න වෙන්නේ . හවස් වේගෙන එනකොට තමයි දොරවල් අරින්නේ . නැත්නම් බලු නකුටෝ ටික විහාර ගෙය අපවිත්‍ර කරනවා නෙව . එහෙමයි  කියලා මම ඒ සත්තුන්ව එළවන්නේත් නැහැ . අපිට පුළුවන් දේ අපි කරනවා . හවසට මිනිස්සු ආවම එයාලා ඉන්න නිසා සත්තු ඇතුළට යන්නේ නැහැ "

" හොඳමයි හාමුදුරුවනේ "

මම විහාරගෙයි යතුරද රැගෙන ගොස් විහාර ගෙයි දොර හැර එයාට ඇතුළු වුණෙමි . ඉතාම අලංකාර චිත්‍ර ඇඳ තිබුණු අතර හිඳි පිළිමයක් සහ හිටි පිළිම වහන්සේලා දෙනමක් එහි වැඩ සිටියහ .

විහාර ගෙයි චිත්‍රත් , පිළිම වහන්සේලාත් බලමින් වටයක් ගමන් කල මම විහාර ගෙයි දොරටුවෙන් දුටුවේ ඈත මිදුලේ සීයාත් තවත් කීප දෙනෙකුත් කොප්කොල අතු සහ කෙසෙල් කොටන් කීපයක් රැගෙන විත් කතා කර කර සිටින ආකාරයයි .

එය දුටු මම ඉක්මන් ගමණින් ගමන් කලේ සීයා ඉන්නා දෙසටය .

ඊළඟ කොටසින් හමුවෙමු .

ඔබ සැමට සමන් දෙවිඳුගේ පිහිට ලැබේවා !